ضد انقلاب‌هایی مانند سازمان مجاهدین، بعد از انقلاب عملاً نفاق را کنار گذاشته و وارد فاز محاربه شدند اما ما همچنان آنها را منافق خطاب می‌کنیم!
وقتی محارب را منافق بپنداریم بعید نیست که منافق را نیز دوست تلقی کنیم. ادبیات سیاسی در جهت گیری افکار عمومی بسیار مؤثر است.
ای کاش شیخ ابراهیم زکزاکی و شیعیان انقلابی نیجریه به همان اندازه که یک جاسوس خبرنگار برای غربی‌ها مهم است برای مسئولین و دولت ما مهم بودند.
عملکرد ضعیف حوزه علمیه و رسانه‌های رسمی نیز در قبال شیخ ابراهیم زکزاکی و شیعیان انقلابی نیجریه جای تأمل دارد.
دولت خلافکار روحانی با ولنگاری مهندسی شده‌ی فضای مجازی و معتاد کردن مردم به محتوای مسموم، جنایت بزرگی مرتکب شده است.
معتاد مجرم نیست بلکه بیمار است لذا بیمار را باید با مدارا درمان کرد؛ اما حساب خلافکاران از معتادان جداست، آنها را باید مجازات کرد.
مشکلات استان‌هایی مانند خوزستان، سیستان، کرمان و غیره که از مرکز دور هستند عمدتاً معلول تصمیمات و سیاستگذاری‌هایی است که در تهران صورت می‌گیرد.
لطفاً در کنار اعزام نیروهای جهادی به مناطق دچار مشکل، عده‌ای کارشناس ضربتی را هم به مراکز تصمیم‌گیر تهران بفرستید.
غرب زدگی ریشه در حقارت درونی افراد و جهل به وقایع بیرون دارد، لذا حتی اگر جهل فرد نسبت به وقایع بیرونی برطرف شود، تا وقتی حقارت درونی پابرجاست، او باز مرعوب و شیفته غرب خواهد ماند.
رسانه‌های غربی در کنار تبلیغات اغواگرانه، روی این حقارت حساب ویژه باز کرده‌اند.