سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

در یک سال گذشته و در کش و قوس ماجراهای پسا مهسا هرچقدر که در حوزۀ امنیتی هزینه دادیم و به تبع آن توفیقات خوبی نیز داشتیم لکن در حوزۀ فرهنگی حاضر به هزینه دادن نشدیم لذا توفیقات آنچنانی نیز نداشتیم. مجاهدین انقلاب اسلامی در جبهۀ امنیتی خون‌ دادند و امنیت آفریدند اما بسیاری از مسئولین در جبهۀ فرهنگی حاضر نشدند اعتبار خود را خرج بکنند لذا قبح بی عفتی تا حد قابل توجهی شکسته شد.

چرا دشمنان خونی مردم ایران، جمهوری اسلامی را قدرتمند و در حال اوج گرفتن می‌دانند و کراراً نیز به انحاء مختلف به آن اقرار می‌کنند و همچنین مدام در شیپور ایران هراسی می‌دمند ولی برخی از همین مردم ایران و حتی برخی از محبین انقلاب اسلامی و مسئولین نظام، جمهوری اسلامی را در حال ضعف یا ناکارآمدی و افول می‌پندارند؟

برخی افراد با ژست طلبکارانه مدام می‌پرسند که جمهوری اسلامی در این چهل سال چکار کرده است!؟ و همواره وضعیت امروز جمهوری اسلامی را با اوضاع کنونی برخی کشورهای غربی مقایسه می‌کنند و نتیجه می‌گیرند که جمهوری اسلامی نه تنها کاری نکرده بلکه موجب عقب افتادگی مردم و کشور نیز شده است!

علامه مصباح و سردار سلیمانی رحمة الله علیهما طوفنده مثل عمار و کوبنده مثل مالک همانند دو لبۀ یک شمشیر هستند که یک لبۀ آن به سمت منافقین و لبۀ دیگر آن به سمت کفّار است و با جهادِ ولایتمدارانه بصیرت و امنیت می‌آفرینند.

یک تکه استخوان شهید خون آدمی را چنان به جوش می‌آورد و قلب انسان را چنان به تلاطم می‌اندازد که امواج خون در رگ‌های غیرت خروشان می‌گردند و از شاهرگ حیاتی جان نور و نیرویی به مغز انسان تزریق می‌کنند که موجب تعقّل ملکوتی ذهن بشر می‌گردد.