فروکاست وطن از کالبد مسکن و مأمن ارواح شریف به تن و تنانگی و ماده و جسمانیت تا جایی پیش می‌رود که افتخار به کوه و دشت و دمن و خلیج و خاک رنگ اصالت می‌گیرد... و افتخار به روحانیت انسان‌های غیور و شریف با حربۀ ایدئولوژیک بودن کمرنگ می‌شود!
معنویت از معنا می‌جوشد نـه از مـاده.
آیا اجازه داریم که در خصوص برنامه، تصمیم و اقدام دولت جمهوری اسلامی ایران در رابطۀ با رفع بحران انواع قتل عام در غزه سوال بپرسیم و مطالبه کنیم؟
کمک‌های مالی برای غذا و دارو و... را ملل غیور و شریف تأمین کرده‌اند، مشکل اصلی الان بسته بودن مسیر است که باز کردنش در گرو اقدام دول است!
آیا دولت محترم نمی‌تواند با یک دیپلماسی انقلابی و ...، اجماعی را در بین کشورهای اسلامی و حامی مظلومان جهت رفع بحران غزه سامان بدهد؟
مبادا نسخه‌های سکولیبرال‌ها لکۀ ننگی را بر لوح تاریخ ملت غیور و شریف ایران بنشاند! آبرو و افتخاری که مردم و نیروهای مسلح کسب کرده‌اند را زایل نکنید!
برخی طوری عنوان می‌کنند که؛ اقتضاء رسانه و مخاطب خارجی و... این است که مسئول ما غیر انقلابی موضع بگیرد!
انگار خدای نکرده امامین انقلاب التفات نداشته‌اند که مواضع‌شان مورد توجه رسانه‌ها و مخاطبان خارجی قرار می‌گیرد!
برآیند کلی این دیپلماسی، ذلیلانه و شدیدا هزینه تراش است!
مواضع و عملکرد ضد حرکت انقلاب و جمهوری اسلامی مسئولان دولت ناانقلابی‌های غربزده نه جای تعجب دارد نه گلایه «از کوزه همان برون تراود که در اوست».
آن چیزی که جای تأمل و گلایه دارد انفعال شدید بسیاری از خواص جبهۀ انقلاب است که بسترساز تشدید خسارات و هدایت هزینه‌ها به سمت رهبری شده است!
اگر کسی به یک کودک سیلی بزند قبح این کار را همه درک می‌کنند و در صدد مقابله بر‌می‌آیند.
اما اگر کسانی تصمیمات غلط سیاسی بگیرند که یک ملت به فنا برود کمتر کسی متوجه قبح این کار می‌شود چه رسد به مقابله!
مردم ما و کشورهای منطقه همواره تاوان سیئات سیاسی بزدل‌های ابله غربزده را می‌دهند.