فروکاست وطن از کالبد مسکن و مأمن ارواح شریف به تن و تنانگی و ماده و جسمانیت تا جایی پیش می‌رود که افتخار به کوه و دشت و دمن و خلیج و خاک رنگ اصالت می‌گیرد... و افتخار به روحانیت انسان‌های غیور و شریف با حربۀ ایدئولوژیک بودن کمرنگ می‌شود!
معنویت از معنا می‌جوشد نـه از مـاده.
اجازه بدهید شرح این قصۀ پر غصه را ابتدا در کالبد یک حکایت بیان کنم باشد که به قدر پر کاهی موجب تأمل منجر به تحلیل و تجویز دقیق بشود...
روزی #فرمانده‌ای به همۀ اهالی شهر خصوصاً #سربازان دستور داد: «این روزها وظیفۀ همۀ شما این است که آب تهیه کنید تا #مخزن شهر را پر از #آب کنیم چون شدیداً به آب نیاز داریم!»
شرافت هر مکانی به انسان‌های ساکن آن است و شرافت هر انسانی به تقوا یعنی اهل حق و عدالت بودن است.
ایران شریف است چون ملتی شریف دارد و ملت ایران شریف هستند چون اهل تقوا یعنی حق و عدالت هستند.
حد اعلای حقیقت و عدالت در اسلام ناب محمدی است که مولد حماسۀ عاشورا می‌باشد...
جنگ تحمیلی اخیر بیش از پیش ناکارآمدی تمرکزگرایی و خسارت خیز بودن آن خصوصا در حوزهٔ خدمات عمومی را نشان داد.
اگر تدبیری برای تغییر این الگوی خطرناک مولود مدرنیته نشود می‌تواند به چشم اسفندیار کشور در بحران‌ها تبدیل شود...
مدیریت، امنیت، مسکن، غذا، انرژی و...
جاسوس و مزدور کسی است که در قبال دریافت پول و... از دشمنان، ضد کشور اقدام می‌کند.
منافق شاید مزدور و جاسوس دشمن نباشد اما قطعا بدتر از آنها است!
چون ضد منافع کشور اقدام می‌کند ولی به خاطر ظاهر دوستانه مصون می‌ماند!
منافقین به گفتمان انقلاب اسلامی و رهنمودهای ولی فقیه را دریابید!