فلسفۀ قوانین اجتماعی و غرض مجری قانون معتقد کردن مردم به یک امر خاص نیست چون اساسا جبر و الزام در عقاید و باورمند کردن افراد راه ندارد.
اما الزام قانونی و توسل به قوۀ قهریه جهت جلوگیری از ظهور و بروز عقاید باطل و فاسد در قالب گفتار و رفتار آن هم در فضای عمومی جامعه واجب است.
گام اول در ادارۀ کشور به شیوۀ اسلامی فهم منطق اسلام در توصیف مسائل و پدیده‌ها می‌باشد تا تجویزهای اسلامی را درک نموده و به آن ملتزم باشیم.
مهم‌ترین مانع در این مسیر دستگاه معرفتی معیوبی است که در علوم انسانی غیر اسلامی و غرب‌زده، معیار توصیف و تجویز مسئولین قرار گرفته است.
وحدت یعنی؛ یگانگی، یکتایی، اتحاد، اتفاق و همبستگی لذا وقتی سخن از وحدت به میان می‌آید باید تکلیف خود را با سه پرسش زیر روشن بکنیم.
وحدت که؟ همۀ ملت ایران؛ در چه؟ آنچه که اسلام ناب(عقل، وحی، تجربه، شهود) به آن توصیه می‌کند؛ برای چه؟ پیشرفت دنیوی و سعادت اخروی.
فضای مجازی استعمارزدۀ ما امتداد دهنده، تسهیلگر و مقوم استبداد نظام سلطه در داخل کشور است که اخلالگر جدی سایر حوزه‌ها می‌باشد!
نقش آفرینی جدی فجازی ولنگار را در ایجاد، تعمیق و گسترش معضلات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و غیره را نمی‌بینید یا حکمرانی نمی‌دانید؟
کسی که حل مسئلۀ کشف حجاب را صرفا در کار فرهنگی می‌داند دچار خطای شناختی در فهم مسئله است!
اساسا سنخ مسئله تعیین می‌کند که چگونه باید حل شود، مثلا؛ علاج جهل ارشاد است و علاج طغیان تأدیب!
منشأ طغیانگری برخی در کشف حجاب صرفا جهل نیست بلکه هوا و هوس و استکبار هم دخیل می‌باشد!