آیا کسی آیه‌ای، روایتی، دلیل عقلی یا حتی مستند مجربی مبنی بر اثرگذاری مواجهۀ طنزپردازانه جهت مقابله با ظلم و فساد دارد؟
آیا مواجهۀ طنزپردازانه با ظلم و فساد موجب قبح زدایی از آنها و سست شدن مخاطب در مقابله با ظالمین و فاسدین نمی‌شود؟
پرسش‌هایی جهت تـأمل، گفتگو، اصلاح و پیشرفت
جبهۀ انقلاب اسلامی سنگرهای زیادی دارد، اگر در سنگری هستید که معدل پایینی در کارآمدی دارد و امکان اصلاح هم نیست نه عمرتان را در آن سنگر تلف کنید و نه خط مقدم جبهه را ترک کنید بلکه سریعا سنگر خود را عوض نمایید...ما زمان زیادی برای آزمون و خطا و هدر دادن فرصت‌ها و... نداریم.
می‌دانید چرا در دولت پزشکیان با بالا رفتن قیمت سکه و دلار و غیره افکار عمومی ملتهب و مشوش نمی‌شود؟
چون عامل ویژه‌ای که افکار عمومی را ملتهب و مشوش می‌کرد رسانه‌هایی بودند که الان حامی پزشکیان هستند!
نه اینکه گرانی مؤثر نباشد اما این رسانه است که تعیین کنندگی ویژه‌ای دارد.
نظر شما در مورد گزارۀ زیر چیست؟ آیا در چنین موقعیتی قرار گرفته‌اید؟ چاره چیست؟
«هرگز از رئیس خود، عاقل‌تر و متخصص‌تر ظاهر نشوید، ابتدا تشویق و سپس اخراج خواهید شد! چون آنها باید همواره بهترین باشند...»
شما بین به کارگیری عقل و تخصص و بقای در یک تشکیلات کدام را انتخاب می‌کنید..؟
برخی قائلند در مواجهه با کارشکنی و... برخی از مسئولین باید به روش«پارگی را به صراحت نتوان فاش نمود/به کنایت سخن از طرز رفو باید گفت» عمل کرد.
باید به آن برخی عزیزان عرض کنم که: مفعول فعل پارگی مردم هستند و به عمقش علم حضوری دارند لذا نیاز به کنایه نیست، مقداری صریح عمل کنید...