ننگ اول بی شرفی صهیونیست‌ها در کشتار کودکان و اکنون بی حرمتی به زنان غزه است که البته انتظاری غیر از این از این شقی‌ها نمی‌توان داشت...
ننگ دوم بی غیرتی بسیاری در غرب آسیا است همانانی که تعصبات قومی را بر ارزش‌های اعتقادی اولویت بخشیدند و متفرق و ضعیف و ذلیل شدند!
اگر از مفهوم و معنای شعار سال صیانت نکرده و با تولید ادبیات و گفتمان سازی، قانون و رویه‌اش نکنیم در مصداق و میدان، قلب و مصادره می‌شود.
جهش مافوق رونق و افزایش است! تولید هم واردات و مونتاژکاری نیست، مشارکت هم شرکت و سهامداری نیست، مردم هم سرمایه‌دارها نیستند.
فضای مجازی استعمارزدۀ ما امتداد دهنده، تسهیلگر و مقوم استبداد نظام سلطه در داخل کشور است که اخلالگر جدی سایر حوزه‌ها می‌باشد!
نقش آفرینی جدی فجازی ولنگار را در ایجاد، تعمیق و گسترش معضلات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و غیره را نمی‌بینید یا حکمرانی نمی‌دانید؟
بنده کارشناس اقتصاد نیستم اما بسیاری از کارشناسانی که پایبند به اسلام، نظام و مردم هستند منتقد رویکرد اقتصادی دولت می‌باشند...
دولت آقای رئیسی توفیقات سیاسی خوبی داشته و در حوزۀ اقتصاد هم بسیار پرتلاش می‌باشد اما رویکردش مانند حوزۀ فرهنگ اعوجاج دارد...
وقتی مسئله پذیرفتن امور باشد دوگانۀ تعهد یا تخصص اصولا کاذب است چون اساسا کسی که فرد متعهدی است مسئولیت و کاری که تخصصش را ندارد قبول نمی‌کند.
مگر در شرایط و مواردی که کلا فرد دیگری نباشد و یا انجام امور توسط غیر ممکن نیست و یا عوامل خارج از ارادۀ فرد مانند جبر و اضطرار در کار باشد.
اما اگر مسئله سپردن مسئولیت و کار به دیگری بود، مثلا وقتی که ما بین دو مدعی که یکی متعهدتر و دیگری متخصص‌تر است مرددیم چه باید کنیم؟
در اینجا جنس و نوع آن مسئولیت و کار است که تعیین کننده می‌باشد! به گونه‌ای که در برخی امور تعهد بیشتر اهمیت و اولویت دارد و در برخی امور تخصص بیشتر...