سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

مباحثه و نقد و نظر و مناظره زمانی معنا و فایده دارد که معقول و محترمانه و علمی باشد.

وقتی که لولای زبان کسی بر روی پاشنه شامورتی بازی می‌چرخد! شبهاتش را باید علمی جواب داد اما حساب خودش را باید جور دیگری رسیدگی کرد.

حساب جهل و جاهل از شارلاتانیسم جدا است.

اسم شریفشان را همواره توأم با صفاتی ارزشمند همچون اخلاص، اهل دل بودن، فقیر نواز بودن، پناه نیازمندان بودن و اهل نظر بودن را از یکی از دوستان طلبه که از شاگردان آیت الله مجتهدی بود و حق استادی به گردن حقیر دارد شنیده بودم؛

مسئولین محترم؛ اغلب سلبریتی‌ها گرفتار "مغزهای کوچک زنگ زده" و غرب زده هستند و برخی نیز رسماً اسیر "قلاده‌های طلا" می‌باشند لذا هوچی‌گری و ملامت آنان را اصلاً جدی نگیرید.

جماعتی که "فروشنده" عزت و غیرت هستند، اساساً صلاحیت اظهار نظر در خصوص حقوق کاربران را ندارند.

ضد انقلاب‌هایی مانند سازمان مجاهدین، بعد از انقلاب عملاً نفاق را کنار گذاشته و وارد فاز محاربه شدند اما ما همچنان آنها را منافق خطاب می‌کنیم!

وقتی محارب را منافق بپنداریم بعید نیست که منافق را نیز دوست تلقی کنیم. ادبیات سیاسی در جهت گیری افکار عمومی بسیار مؤثر است.