♦️ در بحث مدیریت جامعه و هدایت مردم تئوری‌ها و رویکردهای مختلفی در میان علما و حوزویان وجود دارد که اجمالا به دو نوع کلان و فراگیر آن اشاره‌ای می‌کنیم.

▫️ مسئله مورد قبول همه‌ی علما و حوزویان این است که دین مبین اسلام برنامه جامع و سعادت بخش زندگی دنیوی و اخروی برای انسان‌ها می‌باشد.

▪️ اما مسئله مورد اختلاف در میان علما و حوزویان نوع و روش اجرا و پیاده کردن این برنامه جامع و سعادت بخش یعنی فرامین دین مبین اسلام در جامعه است.

🔸 یک نگاه صرفا قائل به تبلیغ، موعظه و توصیه این برنامه سعادت بخش برای مردم است و عملا برای اجرایی و پیاده شدن این برنامه در جامعه وارد فاز اجرایی نشده و پیگیر تحقق و نهادینه شدن آن در میان مردم نمی‌شود.

🔹 اما نگاه دوم ضمن تبلیغ و موعظه و توصیه این برنامه سعادت بخش، وارد فاز اجرایی و پیاده کردن آن در جامعه می‌گردد و پیگیر تحقق و نهادینه شدن همه شئون آن در میان مردم می‌شود و به سخنرانی اکتفا نمی‌کند.

✔️ تحقق تمدن نوین اسلامی متوقف بر غلبه گفتمانی نگاه دوم در میان نخبگان مخصوصا علما و حوزویان است.

🔺 کسانی می‌توانند یک برنامه را درست اجرا کرده و یک نقشه را صحیح پیاده کنند که اولا به آن اعتقاد داشته باشند، دوما آن را به خوبی بفهمند و سوما اراده و عرضه کار داشته باشند.

🔻 لذا حوزه علمیه ناگزیر است تا در راستای اقامه دین در جامعه توأم با تربیت تؤرسین‌ها و مروجین معارف اسلامی اقدام به تربیت سیاستمداران و مدیران توانمند نیز بکند.

👤 حسین کاوه ✍️

sollam