چند وقت اخیر بسیاری از رسانه‌ها مباحثی اعم از خبر و گزارش و تحقیق و تحلیل‌های گوناگون پیرامون موضوعاتی با محوریت ترروهای بیولوژیکی مطرح کرده‌اند که واکنش‌های بسیاری را چه از طرف مسئولین و چه افکار عمومی در بر داشت است. در چند دهۀ اخیر افراد بسیاری هدف ترور بیولوژیکی و یا نسل کشی بیولوژکی قرار گرفته‌اند که بنده در این بحث قصد پرداختن به صحت و کذب این موارد را ندارم  فلذا بیشتر بر روی جنبۀ تحلیلی بحث متمرکز می‌شوم.

ترور بیولوژکی موضوع و مقوله تازه‌ای نیست بلکه در طول تاریخ از این روش بسیار استفاده شده است که البته ما آن را بیشتر تحت عنوان مسمومیت می‌شناسیم که غالب امامان معصوم مذهب تشیع نیز قربانی این روش نا جوانمردانه و غیر انسانی بوده‌اند؛ اکثرا نیز از این روش (مسمومیت) برای مواردی استفاده می‌شده است که تروریست‌ها قادر به رویارویی منطقی و یا نظامی با قربانیان نبوده‌اند فلذا برای حذف طرف مقابل دست به این کار ناجوانمردانه می‌زدند.

اما مسئله‌ای که امروزه در این مقوله از اهمیت و حساسیت بیشتری برخوردار است این می‌باشد که اهداف این نوع ترورها که به عبارتی خاموش نیز هستند از حالت انفرادی به حالت اجتماعی تغییر کرده است و در ضمن تهدیدهایی که همواره برای خواص بوده است اکنون میدان عملیاتی این پروژهای کثیف گسترده شده و جنبه اجتماعی پیدا کرده است؛ به عبارت دیگر با پیشرفت تکنولوژی میدان تخریب این روش را بالا برده‌اند.

بارزترین تفاوت حملات بیولوژکی با حملات شیمیایی در این می‌باشد که طرف مهاجم و تروریست در روش بیولوژیکی، پنهان و یا به عبارت دیگر خیلی مشخص نیست و همین امر باعث عدم پیگیری دقیق بوده و محکومیت طرف متخاصم در نهادهای بین‌المللی و یا حداقل افکار عمومی جهان به راحتی امکان پذیر نمی‌باشد.

یکی دیگر از استراتژی‌های خطرناک و خزنده‌ی کمپانی‌ها و جریان‌های مستکبر برای از بین بردن انسان‌های آزاده‌ای که مانع سلطه گری آنان هستند نسل کشی بیولوژیکی می‌باشد که بسیار فراتر از ترور بیولوژیکی بوده و سالیان زیادی است که این استراتژی در بستر غذا و دارو پیاده شده و با جدیت از طریق سرویس‌های ویژه مستکبرین دنبال می‌شود.

وقتی به این سخن یکی از نظریه پردازان مطرح جریان سلطه و استکبار نگاهی می‌اندازیم که گفته بودند: برای تسلط بر دولت ها باید شریان‌های انرژی را در دست گرفت و برای تسلط بر ملت ها باید منابع غذایی را تحت کنترل درآورد بیشتر به سیاست‌های خباثت آلود پشت صحنه اصلاح ژنتیکی بذرها و محصولات تراریخته پی می‌بریم.

حال جای تاسف این جاست که همواره این دیرفهمی‌ها و بدتر از آن عدم عکس العمل  سریع به اینگونه تهدیدات ویرانگر چه از طرف نهادها و مسئولین و چه از طرف عموم مردم وضعیت را به حالت قرمز نزدیکتر می‌کند و کار را به جایی می‌رساند که برای رهایی از وضعیت به وجود آمده باید هزینه‌های سنگینی پرداخت کرد.

تا زمانی که انسان ها نفس می‌کشند شیپور جنگ نیز همواره نواخته خواهد شد، چون برخی از این موجودات دوپا سهم بیشتری از این دنیا می‌خواهد و همین امر وقتی با طمع و خود خواهی آمیخته شد دست درازی‌ها به حریم دیگران نیز شروع می‌شود، حال در این کارزار این دیگران که اشاره شد دو دسته‌اند یا ذلت می‌پذیرند و تن به تجاوز سلطه گران می‌دهند و یا عزتمندانه بر کوس نبرد می‌کوبند و دفاع می‌کنند.