زمانی که مردم شاخص ها و ملاک ها را مورد توجه قرار ندهند دچار سر در گمی خواهند شد.
مثال: روحانی بودن، سید بودن و یا نسبت های سببی و نسبی با بزرگان هیچ یک دلیلی برای خوب بودن افراد نیست، البته شاید بتوان در مقام مؤید بعد از دلیل از آن ها بهره برد ولی به تنهایی نمی توانند بر جایگاه علتی که معلول خاصِ خوب بودن را در پی دارد تکیه بزنند، تقوا علت محکمی است که حتی اگر کسی با عنوان آیت اللهی و حتی مرجعیت دچار فقدان آن شود عناوین مذکور نمی توانند خلأ آن را پر کنند.

اینجا است که مردم وقتی گناه و خیانتی را از فردی که در لباس روحانیت است می بینند سر در گم شده و نمی توانند بین آن دو جمع قائل شوند، فلذا در برخورد با این پدیده افراد به دو دسته تقسیم می شوند…
۱. افرادی که دارای بصیرت هستتند عملکرد فرد خاطی که ظاهر موجهی نیز دارد را با ملاک و معیار های حق می سنجند اگر مطابق نبود آن فرد را در هر جایگاهی که باشد مورد ذم و نکوهش قرار می دهند.
۲. اما افرادی که از بصیرت کافی برخوردار نیستند و اسیر ظواهر می باشند به جای نکوهش فرد خاطی گناه او را توجیه می کنند و حتی برای دفاع از فرد خاطی به تئوریزه کردن مثبت نیز روی می آورند.

زمانی را به یاد بیاورید که جریان افراطی التقاطی اصلاح طلب آقای هاشمی را عالیجناب سرخ پوش خطاب می کردند اما در چند سال اخیر او را ناجی خود می دانند، هرچند این نیز نگاه کاسب کارانه جریان نفاق به روابط سیاسی می باشد، در دهه اخیر هم  آقای رفسنجانی مهم ترین جایگاهی که در افکار عمومی داشته نقش اول بودن در جوک های سیاسی و دردسر های دیپلماتیک بوده است و به نظر بنده نگاه باند آقای هاشمی به جریان اصلاحات و برعکس، حکایت سواری گرفتن از یکدیگر است حال با توجه به مبانی دو جریان سواری بیشتر در گرو مَکر بیشتر خواهد بود.
چندی است این شخصیت رانده شده از جریانات چپ و راست جَلد بیت امام شده است؟؟؟
نکند می خواهد از شاخه های درخت تنومند خاندان انقلاب دسته تبری فراهم کند برای ریشه ها؟؟؟
سید حسن از هاشمی پل خواهد ساخت یا هاشمی از سید حسن؟؟؟

به قول یکی از بزرگان، آقای هاشمی امام خامنه ای را رقیب خود می پندارد و تا می تواند به هر چیز چنگ می زند تا محبوبیت کسب نماید و همین امر باعث شده بعد از رانده شدن از جریانات چپ و راست دست به دامن بیت امام شود البته نه برای توبه و بازگشت به جریان اصیل انقلاب بلکه برای اعتبار تراشی برای خود…

حال کی تشت رسوایی دیگری از بام سیاست زدگان افتد خدا داند