🔘 استقلال حوزه علمیه اعم از مادی به معنای تامین منابع و بودجه و معنوی به معنای برنامه‌ریزی، تصمیم سازی، تصمیم گیری و غیره غالباً در دو سطح مطرح می‌شود که در ذیل اجمالاً به آنها خواهیم پرداخت.

◽️ سطح اول: استقلال حوزه از دولت‌ها و قوا...
◾️ سطح دوم: استقلال حوزه از نظام اسلامی

♦️ استقلال و عدم وابستگی به معنای اول درست و صحیح است
و استقلال و عدم وابستگی به معنای دوم غلط و نادرست است.

🔹 استقلال حوزه به معنای اول درست است چون علی‌رغم اینکه قوه مجریه رکن مهمی از نظام اسلامی است اما هنوز و با گذشت سالیان متمادی آنگونه که باید دچار انقلاب نشده است و برخی از ساختارها و رویکردهای درون قوه‌ای هنوز آنطور که باید اسلامی نیست لذا وابستگی به این قوه نادرست و چه بسا خطرناک خواهد بود. بگذریم از اینکه متصدیان دولت‌ها در ادوار مختلف با چه کم و کیفی به اداره دولت پرداخته‌ا‌ند.

🔸 اما استقلال به معنای دوم به این جهت غلط و نادرست است که نظام اسلامی عصر غیبت تحت ولایت مطلقه‌ی فقیه و تحت امر نائب امام زمان عج است و حسابش از حساب دولت‌ها جدا است؛ لذا با توجه به اینکه حوزه علمیه مهد انقلاب و انقلابیون بوده است و این درهم تنیدگی رسالت حوزه و نظام اسلامی و باورِ سیاست عین دیانت و دیانت عین سیاست همواره خط بطلانی میباشد بر جدایی حوزه از نظام اسلامی.

♦️ البته ناگفته نماند که حوزه علمیه در عمل آنطور که باید خود را با دستگاه ولایت و نظام اسلامی همساز نکرده است که این مسئله نیز به کوتاهی خوبان حوزه و کارشکنی خناسان سکولار برمی‌گردد.

⛔️ لذا باید هوشیار باشیم که ندای استقلال حوزه از چه حنجره‌ها و با چه انگیزه‌هایی سر داده می‌شود.

👤#حسین_کاوه✍️

🌐 @Peirovir