رهبری دسیسۀ 88 را بدان جهت فتنه نامیدند که رسوا کنندۀ جریان نفاق و منافقینی بود که در حق اسلام، ولایت، مردم و کشور خیانت کردند.
لذا تفاوت اساسی حماسۀ 9 دی با سایر حماسه‌های دوران انقلاب و دفاع مقدس و غیره مبارزه و مقابلۀ آشکار با جریان نفاق و منافقین است.
مراقب کسانی که دیاثت سیاسی را در زرورقی از ایران دوستی کادوپیچ می‌کنند باشید! این قماش مشاطه‌های ماهری در بزک کردن هستند.
همان‌هایی که ردپایشان از قطعنامه598 تا خسارت محض برجام قابل مشاهده است و همواره در بزنگاه‌های حساس گرای انحرافی می‌دهند.
گاهی نتیجۀ حماقت با خیانت یکی است!
از حدود 30 سال پیش که بنای اینترنت در ایران گذاشته شد، به خاطر بی تدبیری یا خیانت برخی مسئولان حدود 20 سال اخیر آن، خصوصاً 10 سال آخر، این فضا به عنوان بستر مساعدی برای انواع نفوذ و تهاجم و اردوگاهی جهت تربیت افراد ضد اسلام و ایران به کار گرفته شده است!
بسیاری از اوباشی که اکنون کف خیابان ریخته‌اند، تنها یکی از پیامدهای خطرناک فضای ولنگار مجازی هستند!
به عبارتی ریاکاری یعنی انجام کار برای جلب نظر مردم، نه جلب رضایت خداوند؛ ریاکار روح خودش رشد نمی‌کند اما حداقل با کار کردن برای مردم فایده‌ای برای آنان دارد.
مسئول ریاکاری که برای جلب نظر مردمش کار و خدمت می‌کند بهتر از مسئولی است که نه تنها خدمتی نمی‌کند بلکه برای جلب نظر دشمنانِ مردمش خیانت هم می‌کند.
ضمناً ریا یک امر قلبی بوده و تشخیصش راحت نیست...