در عالم سیاست و حکمرانی دو جهان موازی داریم؛ جهان خارجی و واقعیت بیرونی، جهان ذهنی و افکار عمومی...
موفقیت یا عدم موفقیت دنیوی یک سیاستمدار و یا یک دولت، برآیندی از خروجی مجموع این دو جهان است لذا به هر دلیلی اگر نتواند در یکی از این دو جهان موفق شود دیر یا زود امر و عرصه را به دیگران واگذار خواهد کرد.
شکی نیست که شخصِ آقای رئیسی و بیشتر کابینه‌اش از شخصِ آقای روحانی و دولتش بِه هستند، اما در ماجرای برجام شاهد مسائلی مانند برخی مفاد و محرمانگی هستیم که بیشتر به رویکرد تیم مذاکرات آقای روحانی می‌خورد تا تیم مذاکرات آقای رئیسی!
بدی از هر کسی سر بزند بد است لکن از خوبان، بدتر...
ارزش دیپلماتیک عضویت رسمی ج.ا.ا به عنوان عضو اصلی و کامل و دائم در سازمان همکاری شانگهای بسیار بیشتر از برجام ادعایی غربگرایان است.
اقدام چهل روزه دولت رئیسی کجا و هشت سال خسارت محض روحانی کجا!؟ باید مراقب سانسور و تحریف این دستاورد مهم توسط غربگرایان باشیم.
نوع تعامل دولت سیزدهم با آقای جلیلی و دولت سایه که هشت سال مجاهدانه به بررسی مسائل و مشکلات کشور پرداختند و برنامه جامع تدوین کردند چگونه خواهد بود؟
امیدواریم که این‌بار با کارشکنی اصولگرایان...ظرفیت آقای جلیلی و تیم ایشان همچون دوران روحانی در سایه نماند.
از چالش‌های جدی دولت جدید، وجود یک جریان اپوزیسیون داخلی از کارگزاران، اصلاحات و اعتدال گرفته تا برخی اصولگرایان است که حامی و مدافع دولت روحانی بوده‌اند.
طبیعی است که دولت جدید هرچقدر انقلابی عمل کند مخالفت، فشار و تخریب از طرف این اپوزیسیون بیشتر خواهد شد.