جریان انقلابی در عراق و افغانستان مانند لبنان و یمن آنگونه که باید دارای گفتمان واحد و رهبری تشکیلاتی و در کل سامان یافته نیست.

به همین خاطر است که قومیت گرایی در افغانستان و عشیره گرایی در عراق بستری برای ماجراجویی طالبان و امثال مقتدی صدرها می‌شود.