(تبیین باید صریح و روشنگر و ناظر بر واقعیات خارجی باشد نه کلیات ابوالبقاء)
برخی دغدغه‌مندان و دلسوزان تأکید می‌کنند که در جهاد تبیین و روشنگری بحث را بر سر اشخاص نبریم؛ این حرف اگر به معنای شخصی و جناحی نکردن مسائل باشد بسیار درست است اما اگر به این معنا باشد که از شخصیت(مجموع عقاید، تفکر، مواضع و عملکرد) افراد سخن (نقد و تمجید و...) نگوییم شدیداً غلط است.
در روزگاری که برخی دوستان شما را دعوت به محافظه‌کاری و توصیه به خودسانسوری می‌کنند تا از مواهب مادی و استخدام و... بی بهره نمانید...
شما حریت پیشه نمایید و با صداقت و صراحت و البته بصیرت، از ارزش‌های اسلامی و اوامر ولـی دفاع کنید که روزی رسان اول و آخر خدا است.
اصرار کنندگان بر مذاکرۀ با آمریکا یا خائن و مزدور هستند یا احمق و ابله! این دو گروه خطر جدی برای شرافت اسلام و ایران می‌باشند!
شدیدا مراقب خدعه و دسیسۀ بـی شرف‌ها باشید! ذات این قماش این است که اگر دیگی برایش نجوشد، سر سگ در آن می‌جوشاند!
کافی است! یـا صریح‌تر گفته شود!
رجاله‌ای در مسجد شراب می‌خورد! مؤمنی صحنه را دید و گفت: آهای مردک! چکار می‌کنی برو بیرون.
برخی ...ها که شاهد بودند به جای توبیخ آن رجاله به توبیخ مؤمن پرداختند که چرا به او گفتی مردک!
با ...ها کار را به جایی می‌رسانند که خونت به جوش بیاید! صدایت که بلند شد می‌گویند: تندروی نکن!
برخی قائلند در مواجهه با کارشکنی و... برخی از مسئولین باید به روش«پارگی را به صراحت نتوان فاش نمود/به کنایت سخن از طرز رفو باید گفت» عمل کرد.
باید به آن برخی عزیزان عرض کنم که: مفعول فعل پارگی مردم هستند و به عمقش علم حضوری دارند لذا نیاز به کنایه نیست، مقداری صریح عمل کنید...