در دوقطبی‌ها نفسِ شخص، گروه یا مقولۀ قطبیده شده تبدیل به ملاک و معیار تشخیص بد و خوب می‌شود و شاخصی خارج از خود را برای سنجش نمی‌پذیرد.
اما در دوگانگی‌ها ملاک و معیار تشخیص بد و خوب شاخص‌هایی مانند عدل و ظلم هستند که مقولات مختلف بر اساس آنها سنجیده و ارزش‌داوری می‌شوند...
ملاک تعیین کننده در دوگانگی‌ها ارزش و ضد ارزش‌هایی هستند که فارغ از مصادیق، به عنوان شاخصی ثابت معیار سنجش هستند مانند عدل و ظلم.
اما ملاک تعیین کننده در دوقطبی‌ها نفسِ خودِ مصادیق هستند، فارغ از اینکه با شاخص حق و عدل سنجیده شوند یا خیر مانند نژاد، زبان، گروه و...
جریان التقاطی موسوم به صورتی با همۀ کم رنگی‌اش خسارت‌هایی می‌تواند بزند که جریان‌های سیاه و سبز و بنفش با همۀ پر رنگی‌شان نتوانستند بزنند.
گفتار و کردار و رفتار التقاطی مخلوطی از حق و باطل است لکن در نهایت حقیقت و عدالت را به مسلخ فساد و ظلم برده و یقین را به حیرت مبدل خواهد کرد.
اجماع و هجوم دولت‌های غربی و غرب‌زده علیه جمهوری اسلامی ایران یک واکنش کاملاً طبیعی از جانب کسی است که ناموسش مورد تهدید و حمله و ... قرار گرفته است.
کشوری که ناموس تمدن غرب یعنی جهل و ظلم و الحاد را مورد تهدید قرار داده است نه روسیه است و نه چین و نه هیچ کشور دیگر، بلکه جمهوری اسلامی ایران است.
قابل توجه بی ناموس‌ها...، تمدن غرب هـم نـامـوس دارد!
وقتی که ما عدالت را مطالبه می‌کنیم به عبارتی خواهان مقابلۀ با ظلم هستیم.
تبیین مفهوم عدل و ظلم و تشخیص مصداق به جای خود لکن در عدالتخواهی یعنی مقابلۀ با ظلم، مقصود مقابلۀ با مفهوم ظلم نیست بلکه مقابله با فاعل ظلم و مصداق آن یعنی فرد یا مجموعۀ ظالم است.
وگرنه جنگیدن با مفاهیم که خطر و هزینۀ خاصی ندارد؛ البته مبارزه با مصادیق ظلم لزوماً جنبۀ سخت ندارد . . .