سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

دیروز پامنبری‌های موسوی خوئینی‌ها و متأثرین از التقاط شریعتی وقتی که در مصاف استدلال کم آورند دست به ترور شهیدان مطهری و مفتح زدند.
امروز نیز تفاله‌های مفتخر به عالیجناب سایه و شریعتیسم به جای تفنگ رسانه به دست گرفته و با نقاب لیبرالیسم همچنان مشغول ترور هستند!

لیبرال‌ها به جای اهتمام در ایجاد بسترهای واقعی نشاط پایدار یعنی ازدواج و شغل و... سر مردم را در آخورهای لذت‌های کاذب موقتی مانند ولنگاری و رقص و آواز و... می‌بندند!

تا حواسشان از حقوق خود که در بانک آینده‌ها، پتروشیمی‌ها، معادن و صنایعی مانند فولاد و غیره به یغما می‌رود پرت شود!

سی سال است کشور در حلقوم تجدد لیبرالی در حال بلعیده شدن است! لکن برخی ساده دل‌های ساده ذهن همچنان نگران تحجر می‌باشند! می‌دانید چـرا؟

چون رسانه‌های همین جریان تجدد لیبرالی خطر تحجر را برجسته می‌کنند! البته نه تحجر واقعی که ما هم ضد آن هستیم بلکه انقلابیگری را تحجر جلوه می‌دهند!

رویکرد سلفی تکفیری با سکولار لیبرال برای نظام صهیونیِ سلطه فرقی نمی‌کند فقط باید خطری برای منافع آنها نداشته باشند.

کارکرد زهر و سم سکولاریسم و لیبرالیسم برای نظام صهیونیِ سلطه همواره بیش از شمشیر سلفیت و تکفیر بوده و می‌باشد.

بن سلمانیسم بهتر از بن لادنیسم نوکر طواغیت بوده و است.

این عنوان(انحطاط متحجرانه؛ انعطاف‌پذیری متفکرانه) موضوع سخنرانی استاد علیرضا پناهیان در محرم امسال بود...

به نظرم تبدیل سه گانۀ(تحجر، انقلابیگری و لیبرالیسم) مورد تأکید امام خمینی ره به دوگانۀ فوق الذکر غیرحرفه‌ای بود.

عدم صورت بندی فنی مباحث پیامدهای بدی دارد که تابع نیات ما نیستند.