در جلسه با یکی از مسئولین انقلابی که در جریان مذاکرات است دو سوال کردم، که پاسخ قانع کنندهای نگرفتم!
آیا برای خنثی کردن عملیات رسانهای دشمن بر روی موج این مذاکرات و القای این گزاره به مردم منطقه که «ایران معاملهگر است و برای منافع خود منافع شما را قربانی میکند» تدبیری شده است؟
آیا برای خنثی کردن عملیات روانی و کارشکنی جریان ناانقلابی و غربزدۀ داخلی جهت جلوگیری از «فریب افکارعمومی و گروگانگیری اقتصادی برای مصادره و انحراف روند مذاکرات» تدبیری شده است؟
مبادا تمرکز بر جزئیات و حواشی مذاکرات ما را از فرامتن، پیامدها، برداشت دوستان و نقشۀ دشمنان غافل نماید.
تحمیل و مصلحت
وقتی که ماجرای حکمیت و صلح با معاویه به خاطر خیانت و ضعف برخی خواصِ جبهۀ حق به امامین معصوم علیهما السلام تحمیل میشود بدانیم که به طریق اولی امکان تحمیل مسائلی خلاف نظر ولی مسلمین و مصالح اولیۀ اسلامی بر ولی فقیه نیز منتفی نیست! صد البته که پذیرش حکمیت و صلح و امثالهم از جانب امامین معصوم علیهما السلام هرگز و ابداً به معنای ضعف و کوتاهی آنان نیست و لعنت بر کسانی که چنین تصور و القاء بکنند! و همچنین ننگ بر کسانی که خیانت و کارشکنی و ضعف برخی خواص جبهۀ حق را تبیین نمیکنند و در موسم مقابله آنقدر به نظاره مینشینند تا ولی امر مسلمین به جای اخذ پیشدستانۀ جانب حقیقت و اقامۀ مُـرّ عدالت، در شرایط بد و بدتری که خروجی فعالیت کفار و منافقین و انفعال برخی خواص و مؤمنین است ناگزیر به أخذ پسدستانۀ طرف مصلحت شده و به جای جلب منافع بهتر، درگیر جلوگیری از خسارات بیشتر گردد.