در روزگاری که برخی دوستان شما را دعوت به محافظه‌کاری و توصیه به خودسانسوری می‌کنند تا از مواهب مادی و استخدام و... بی بهره نمانید...
شما حریت پیشه نمایید و با صداقت و صراحت و البته بصیرت، از ارزش‌های اسلامی و اوامر ولـی دفاع کنید که روزی رسان اول و آخر خدا است.
برخی افراد هستند که بر سر جنایتکار بزرگی مانند آمریکا فریاد می‌کشند اما در مقابل خطاکار کوچکی مانند رئیس‌شان صدایشان درنمی‌آید!
چون اولی دور است و تبعات فریادشان سریع دامن‌شان را نمی‌گیرد اما دومی نزدیک است لذا تبعات نقدشان سریع دامن‌شان را می‌گیرد!
گفتم؛ چرا در مقابل فلان ظلم، فساد، انحراف و پایمال کردن بیت المال و... سکوت کردید!؟ گفتند؛ امام علی(ع) هم در جای خودش سکوت کرد...!
گفتم؛ بقای اساس اسلام در گرو سکوت(عدم اقدام قهری) امام علی(ع) بود؛ شما بفرمایید به جز منافع شخصی چه چیزی در گرو سکوت شما بود؟
گاهی منافقین و ساده انگاران منفعت فرد و گروهی خاص را به عنوان مصلحت مردم و کشور به افکار عمومی قالب می‌کنند!
اگر به قوانین موجود با قاطعیت عمل کنیم و به لوازم آن ملتزم باشیم در این صورت کمتر کار به مصلحت سنجی می‌کشد...
مصلحت را چنان از معنا تهی کرده‌اند که تبدیل به ماله شده است!
روی فرشی که تارش اصول‌طلبی و پودش اصلاح‌گرایی است نماز نخوانید و به قالیبافش هم اقتدا نکنید! و تا حقیقت تحریف و اقامۀ عدالت قضا نشده فوراً چفیه‌ای را سجاده و به سیدعلی اقتدا کنید.
گویا برخی بنا دارند که با رفع فیلتر از شیپورهای جنگی دشمن به مواضع مشتری پسند خود ضریب بدهند تا شاید با فروش کپک جو به مردم خودشان گندم ری بخرند!