سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

منافق کسی است که تظاهر به تدیّن می‌کند اما اعتقاد قلبی به آن ندارد؛ زمانی منافق تظاهر به تدّین می‌کند که قدرت در دست مؤمنین باشد لذا با تظاهر ادامۀ حیات می‌دهد...!
اساساً در زمان قدرت و حکومت مؤمنین جریان نفاق فعال می‌شود وگرنه در حکومت فاسقین که نفاق معنا نمی‌دهد؛ اگر منافقین سریعاً افشا نشوند قدرت را خواهند گرفت...

سختی‌هایی مانند بذل جان و مال و آبرو و همچنین فقر و خون دلِ انقلاب اسلامی را مجاهدین پابرهنه و گمنام می‌کشند اما نام و نان و افتخارش را اغیار مصادره می‌کنند!!!
مجاهدین مخلص که همواره پای این انقلاب خواهند بود؛ اما استمرار این مصادره پنهان و نرم، تقویت جریان نفاق‌ و تضعیف بدنه دلبسته به انقلاب را در پی خواهد داشت.

برخی تا وقتی که گرسنه‌اند عدالتخواه هستند! لذا همینکه سر سفره می‌رسند، به واسطه لقمه‌های چرب و نرم و پیاپی دیگر صدایشان درنمی‌آید!

لذا برخی عدالتخواهی را مَقرَ خوبی نمی‌دانند، بلکه آن را صرفاً مَمَر خوبی می‌دانند جهت رسیدن به اهداف و منافع شخصی و جناحی و غیره.

رسانه‌ها به مثابه چشم و گوش افکار عمومی هستند لذا اختلال و انحراف در آنها موجب اختلال و انحراف در افکار عمومی است.

به چشم و گوش‌هایی که 56 شهید و حدود 200 زخمی انفجار نماز جمعه پیشاور را ندیدند و صدای انفجارش را نشنیدند اعتماد نکنید.

بایکوت جنایت پیشاور در رسانه‌های غربی آن روی سکه حمله انتحاری است.

بی ریش‌ها در مواضع و اقدامات ضد اسلامی و ضد مردمی خود صریح‌تر هستند لذا روشنگری در خصوص آنها و افشای نفاقشان راحت‌تر است.

اما با ریش‌ها محافظه‌کارند و حتی گاهی شعارهای انقلابی هم می‌دهند! لذا روشنگری در خصوص آنها و افشای نفاقشان بسیار سخت است.