خواهران و برادران انقلابی، کوچکترین کوتاهی، اغماض و تسامح در مقابل فتوحات سنگر به سنگر دشمن در حوزۀ فرهنگ خصوصاً پوشش بانوان ابـداً پذیرفته نیست.
هوشیار باشیم که اگر در جبهه فرهنگی سنگری از دست رفت و قبح کاری در افکار عمومی شکسته شد دیگر به سادگی یک جنگ نظامی قابل بازگشت دوباره نیست.
مبادا مسائل امنیتی و سیاسی ما را از فرهنگ غافل کند!
همانگونه که عزّت و اقتدار مؤمنین در دستگاه ادراکی طواغیت، تکبر و استبداد معنا و فهم و تفسیر می‌شود، صبر و مدارای مؤمنین نیز ضعف و ترس معنا و تفسیر می‌شود.
لذا باید هوشیار باشیم که معیارهای سنجشِ دستگاه محاسباتی دشمن وارد دستگاه محاسباتی ما نشود، وگرنه در جهت تقویت اراده و تکمیل پازل او قرار می‌گیریم.
بهترین تنظیم‌گر دستگاه محاسباتی رهنمودهای ولی است.
برداشتن عمامه(خلع لباس) خوب است اما از سر منافقانی که آن را غصب کرده‌اند لکن اکنون که نظام اسلامی حاکم است این مهم بر عهدۀ دادگاه ویژۀ روحانیت می‌باشد.
لذا برای ایجاد بسط ید برای دادگاه ویژۀ روحانیت باید ابتدا منافقین عمامه به سر را با جهاد تبیین و روشنگری در افکار عمومی رسوا و نفاقشان را هویدا بکنیم.
بعد اگر نهاد مربوطه اقدامی نکرد! مؤمنین مختار هستند.
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایـران، صبور و بصیر و اهل تعامل است اما وقتی که پای اساس اسلام و حقوق و مصالح نظام و مسلمین در بین باشد با هیچ کسی تعارف ندارد.
خواه آن افراد شیعیانی مانند شریعتمداریِ مرجع و فردی همچون منتظری و غیره باشند، خواه یک امام جمعۀ اهل سنت مانند آقای مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی باشد.
فتنه‌گری و تفرقه افکنی، از هر طرفی باشد محکوم است.
حقّ و حقیقت اگر با شجاعت و صراحت و صدای رسا بیان نشود و برعکس با ترس و کنایه و صدای خفته بیان گردد مخاطب را در حق بودن سخن به شک و تردید می‌اندازد!
برخی از مسئولین و انقلابی‌ها و غیره به گونه‌ای و با لحنی از جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند که انگار ریگی به کفش نظام هست! و گویا ما در صدد توجیه و ماله کشی هستیم!
در فضای مِـه آلود فتنه، صراحت، چراغ مِـه شکن است...