سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

حـق نقد عملکرد آقای قالیباف و حامیان او در این انتخابات برای همگان محفوظ است لکن الان وقت آن نیست لذا بماند برای بعد . . .

این هفته با قید اضطرار و فوریت، زمان تبیین گفتمان انقلاب، تبلیغ دکتر جلیلی، نقد لیبرالیسم و افشای خسارات غربگرایان می‌باشد.

چقدر جای تجزیه و تحلیل و بررسی مسائل و پدیده‌های مهم روز مانند انتخابات از منظر الهیات سیاسی و حکمت‌ها و سنن الهی خالی است!

گویا در فهم، تحلیل و تعیین و تکلیف مسائل مختلف آنگونه که عوامل و متغیرهای مادی را لحاظ می‌کنیم عوامل معنوی را لحاظ نمی‌کنیم.

برخی از خواص اصولگرا و حامیان قالیباف که تئوریسین و علمدار گفتمان صالح مقبول بودند چرا الان در حمایت از اصلح مقبول منفعل و مرددند!؟

گویا مؤلفۀ مقبولیت از ابتدا هم حربه‌ای برای از میدان بدر کردن رقبا بوده است نه یک شاخص مبتنی بر مبانی فکری و یا حتی واقعیت‌های میدانی!

در یک تقسیم بندی، مدیریت اجرایی و تدبیر امور در 3 سطح، سطح بندی شده است: 1 سطح کاری یا تکنیکی؛ 2 سطح راهکاری یا تاکتیکی؛ 3 سطح راهبردی یا استراتژیک. توان ادراکی و فنی برای هر 3 سطح لازم هستند لکن اهمیت و میزان توان ادراکی و فنی در سطوح مختلف با یکدیگر متفاوت می‌باشد.

جناب آقای قالیباف در مقابل پزشکیان و پورمحمدی که مدام حقیقت و عدالت را ذبح می‌کنند بسیار منفعلانه عمل می‌کند!

قدرت گرفتن غربگرایان یعنی نابودی کشور و قالیباف کسی نیست که بداند، بتواند یا بخواهد مجاهدانه مقابل آنها بایستد!

او همین است یک محافظه‌کار! و تکیه بر او هزینه‌ساز است...