این گزاره که "ما با بسیاری از کشورها قهر هستیم" از دو جهت غلط است.
یک؛ ما صرفا با چند کشور مستکبر، دو؛ آن هم قهر نه بلکه دشمن هستیم.
تعمیم دادن چند کشور به همه و تقلیل دادن دشمنی به قهر غلط است.
استقبال سکولارها و لیبرال‌ها از گزاره فوق مؤیدی بر عیار و اعتبار آن است!
ضمنا مگر چند درصد از چاره و علاج مشکلات مردم در خارج از کشور است؟
مبارزه اعتقادی و ایدئولوژیک اگر امتداد اجتماعی و مصداقی پیدا نکند منجر به نابودی آن اعتقاد و ایدئولوژی و موجب تحیر و گمراهی مردم خواهد شد.
جناب آقای حاج‌علی‌اکبری، نه جمعه یک شنبه است، نه مصلی کلیسا است و نه ائمه جمعه کشیش هستند. جمهوری اسلامی واتیکان نیست.
آقای مقتدی صدر، به فرموده متفکر خاندان صدر آیت الله شهید محمد باقر صدر که فرمودند:«ذوبوا فی الخمینی کما هو ذاب فی الاسلام» عمل کنید و همانند حزب الله و انصار الله به گفتمان انقلاب اسلامی اقتدا کنید تا موفق و عاقبت بخیر شوید وگرنه عاقبت به شر خواهید شد.
جریان انقلابی در عراق و افغانستان مانند لبنان و یمن آنگونه که باید دارای گفتمان واحد و رهبری تشکیلاتی و در کل سامان یافته نیست.
به همین خاطر است که قومیت گرایی در افغانستان و عشیره گرایی در عراق بستری برای ماجراجویی طالبان و امثال مقتدی صدرها می‌شود.
وقتی که خوب حرف زدن جای حرفِ خوب زدن را بگیرد، فرهیختگان به حاشیه رانده و شومن‌ها محور می‌شوند.
حرفِ خوب آمیخته‌ای از حقیقت و عدالت و مصلحت است، آن هم مصلحت اسلام و مسلمین نه منفعت شخصی.
وقتی حرفِ خوب زدن گران تمام بشود، بازار حرفِ مفت زدن رونق خواهد گرفت.