انقلابیگری(جهاد فی سبیل الله) دو بُعد دارد؛ اولی نفی طاغوت و توابع آن و دومی اثبات توحید و توابع آن است.
لذا همانقدر که مبارزه با فساد و ظالمین اهمیت دارد، حمایت و یاری صالحین و مجاهدین نیز بسیار مهم است.
متأسفانه گاهی در اثبات به اندازه نفی خوب عمل نمی‌کنیم.
در فضای افغانستان با دو جبهه بندی مواجه هستیم که یکی(طالبان) ریشه در استبداد و دیگری(احمدمسعود) امید به استعمار(دول غربی) دارد.
ما در این جبهه بندی فتنه خیز طرفدار مردم مظلوم افغانستان(اقوام مختلف) هستیم، مردمی که سالها قربانی استعمار و زخمی استبداد هستند.
جایگاه امام جمعه یک پست اداری و کارمندی نیست که فقط جمعه‌ها دو رکعت نماز بخواند و موعظه و تقویم خوانی کند.
امام جمعه پدر معنوی شهر، مسئول هدایت مسئولین و مردم و متولی عدالت، احقاق حق و در یک کلمه اقامه دین است.
غربگرایان حریف این جایگاه نشدند اما محافظه‌کاران...!؟
بی ریش‌ها در مواضع و اقدامات ضد اسلامی و ضد مردمی خود صریح‌تر هستند لذا روشنگری در خصوص آنها و افشای نفاقشان راحت‌تر است.
اما با ریش‌ها محافظه‌کارند و حتی گاهی شعارهای انقلابی هم می‌دهند! لذا روشنگری در خصوص آنها و افشای نفاقشان بسیار سخت است.
اسم شریفشان را همواره توأم با صفاتی ارزشمند همچون اخلاص، اهل دل بودن، فقیر نواز بودن، پناه نیازمندان بودن و اهل نظر بودن را از یکی از دوستان طلبه که از شاگردان آیت الله مجتهدی بود و حق استادی به گردن حقیر دارد شنیده بودم؛