حقّ و حقیقت اگر با شجاعت و صراحت و صدای رسا بیان نشود و برعکس با ترس و کنایه و صدای خفته بیان گردد مخاطب را در حق بودن سخن به شک و تردید می‌اندازد!
برخی از مسئولین و انقلابی‌ها و غیره به گونه‌ای و با لحنی از جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند که انگار ریگی به کفش نظام هست! و گویا ما در صدد توجیه و ماله کشی هستیم!
در فضای مِـه آلود فتنه، صراحت، چراغ مِـه شکن است...
از حدود 30 سال پیش که بنای اینترنت در ایران گذاشته شد، به خاطر بی تدبیری یا خیانت برخی مسئولان حدود 20 سال اخیر آن، خصوصاً 10 سال آخر، این فضا به عنوان بستر مساعدی برای انواع نفوذ و تهاجم و اردوگاهی جهت تربیت افراد ضد اسلام و ایران به کار گرفته شده است!
بسیاری از اوباشی که اکنون کف خیابان ریخته‌اند، تنها یکی از پیامدهای خطرناک فضای ولنگار مجازی هستند!
مسئولین محترم، مردم در 13 آبان امسال گل کاشتند، شما هم به وظیفۀ قانونی خود عمل کنید و فضای ولنگار مجازی را که هزاران لانۀ جاسوسی امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و غیره در آن فعال هستند را سامان بدهید.
باید ذهنیت همگان از ماهیت لانۀ جاسوسی به روز شود، امروزه لانه‌های جاسوسی لزوماً در سفارتخانه‌ها نیستند بلکه در دست‌ها و منازل تک تک مردم کشور هستند!
به عبارت ساده «سادیسم» یعنی تمایل و لذّت بردن از آزار دادن و تحقیر کردن دیگران و «مازوخیسم» یعنی تمایل و لذّت بردن از آزار دیدن و تحقیر شدن توسط دیگران.
اکنون نسبت بین آشوبگران و غربگراها با دشمنان مردم، مازوخیسمی و با هموطنان خود سادیسمی شده است! لذا در مقابل دشمن کرنش و داخل کشور شورش می‌کنند!
ریشۀ این مخمصه گاهی در قلب و گاهی در اندیشه است.
بسیاری از حوادث و اتفاقات اخیر کشور که در آشوب‌ها و اغتشاشات رخ داد، مقوله و پدیدۀ خلق الساعه‌ای که در این ایام متولد شده باشد نبود.
بلکه بسیاری از این سموم مدت‌ها بود که در بطن فضای مجازی انباشته شده بود، لذا با یک دل درد ساده، در فضای حقیقی و کف خیابان استفراغ شد.
ولنگاری فضای مجازی یعنی آشوب در فضای حقیقی...