وقتی که خوب حرف زدن جای حرفِ خوب زدن را بگیرد، فرهیختگان به حاشیه رانده و شومنها محور میشوند.
حرفِ خوب آمیختهای از حقیقت و عدالت و مصلحت است، آن هم مصلحت اسلام و مسلمین نه منفعت شخصی.
وقتی حرفِ خوب زدن گران تمام بشود، بازار حرفِ مفت زدن رونق خواهد گرفت.
از کمترین عواقب عدم محاکمه آقای روحانی و سایر مفسدین این است که چند سال دیگر باز عدهای از همین قماش با شعارهای فریبنده مجددا قدرت را در دست میگیرند و با قمار کردن بر روی دستاوردهای انقلابیون همه چیز را بر باد میدهند.
آیا کسی عواقب این تسامح را ضمانت میکند؟
ماجرای تروریستی قندوز و خفقان سینه چاکان مداخله نظامی ایران در افغانستان به خوبی نشان داد که غربگرایان داخلی اساسا با تفکر و موضع مستقل بیگانهاند و جهان را از دریچه و با عینک رسانههای معاند و ضد انقلاب میبینند و مواضع خود را نیز با آنها تنظیم میکنند.
وقتی سخن از ولایتمداری به میان میآید برخی گمان میکنند که ولایتمداری اختصاص به عوام جامعه(مردم عادی، غیر خواص) دارد و خواص و نخبگان خیلی لزوم ندارد که اوامر و رهنمودهای ولی جامعه اسلامی را در تحلیل و تصمیمهای
بسیاری از مردم به امام نامه نوشتند و ادعای "سلم لمن سالمکم" کردند اما وقتی کار به "حرب لمن حاربکم" رسید تنها عدهای قلیل باقی ماندند!
عیار "سلم لمن سالمکم" در "حرب لمن حاربکم" مشخص میشود. البته این رابطه عیار سنجی بین دو مفهوم سلم و حرب کاملا دو طرفه است.