سکوت اصلاً جایز نیست مخصوصاً برای اهل حق، مسلمانان و خصوصاً تشیع... آن هم وقتی که ظالمان و فاسدان عالم با تمام توان و امپراطوری رسانه‌ای خود سعی و تلاش حداکثری خود را به کار گرفته‌اند تا عقاید باطل و فاسد و سبک زندگی مادون حیوانی خود را به تمام بشریت القاء و تحمیل کنند، نه تنها سکوت جایز نیست بلکه ممکن است حرام نیز باشد. البته سخن خام و ناپخته بدتر از سکوت بجا و حساب شده است. چاره کار چیست؟

🔹 بین سکوت و سخن حالت سومی نیز وجود دارد! و آن، پژواک سخن پخته و کلام حق دیگران بودن است. اگر حرف حسابی برای گفتن نداریم و یا فاقد تخصص لازم برای اظهار نظر در خصوص مسائل مختلف هستیم باز هم سکوت جایز نیست! البته لازم نیست خودمان سخن بگوییم بلکه می‌توانیم حرف حساب دیگران و نظرات کارشناسانه سایرین را بازتاب و انتشار دهیم و پژواکی باشیم بر سخن پخته و کلام حق و شعاع تاثیر آن را گسترش و افزایش دهیم.

🔸 امروزه به همان مقدار که رسانه و فضای مجازی آن هم به خاطر سلطه دشمنان تهدید آفرین بوده فرصت‌هایی نیز به وجود آورده است که به قول امام خامنه‌ای "خطر از یک جهت و فرصت از دو نظر" خطر بسیار مهم، اشاعه شبهه و ایجاد انحراف فکری است و اما فرصت‌های ایجاد شده، یکی این است که ما نیز از این شبهه‌ها مطلع می‌شویم و دوم اینکه می‌توانیم از همین طریق شبهه‌ها را برطرف کنیم. ارزش و اهمیت انتشار کمتر از تولید نیست و اساسا تولیدات مفید بدون انتشار مناسب ابتر خواهند بود.