هر عفیفه ای محجبه هست ولی هر محجبه ای عفیفه نیست! عفاف از صفات روحی انسان می باشد که یکی از مواضع تجلی آن حجاب ظاهری است، یکی دیگر از مواضعی که تجلی گاه عفاف و حیا می باشد کیفیت برخورد و رفتار با دیگران، چه مرد و چه زن است؛ صحبت کردن و ارتباط معقول تحت چهارچوب اخلاق و شرع با نامحرم هیچ اشکالی ندارد، به عبارتی دیگر نگاه باید به جایگاه انسانی افراد باشد ولی اگر این نگاه تحت شعاع مسائل جنسیتی قرار بگیرد بستر ساز نفاق در روابط بین انسان ها خواهد شد، به طوری که معیار های احترام به دیگران، ویژگی های جسمی و فیزیکی افراد می شوند نه جایگاه انسانی آن ها، و بازتاب این نگرش در اجتماع باعث استحاله ی ارزش ها خواهد شد به طوری که افراد برای اینکه در جامعه مورد احترام و تکریم قرار بگیرند به ضد ارزش ها و معیار ها ی پوچ روی می آورند و در اینجا است که لباس مارک دار جای تقوا که معیار کرامت انسان ها است را می گیرد.

حال، ظرافت جسمی در زنان و درک بصری قوی مردان باعث حساس شدن روابط میان این دو نوع شده است که اگر مدیریت و هدفمند نشود چه از سوی مردان و چه از سوی زنان خواستگاه رفتارهای غیر صادقانه و کاسب کارانه ی هوای نفس خواهد شد که نتیجه ای جز فساد و بد اخلاقی نخواهد داشت، البته نباید حجاب و عفاف را برای زنان و مدیریت نگاه را در مردان منحصر کرد؛ تمام این موارد به تعاریف افراد از ارزش ها و غیر ارزش ها و مطابق با واقع بودن آنها با حقیقت امر بستگی دارد، به گونه ای که مردان در دامن زدن به بی حیایی زنان، و زنان در زمینه سازی برای انحراف اخلاقی مردان نقش بسزایی خواهند داشت؛ نگاه عوامانه و سطحی به مسئله ی عفاف و حجاب و تقلیل دادن آن ها به یک سری قوانین مدنی بشری متغیر در جوامع مختلف، خیانت به انسانیت است، به عبارتی دیگر طوری به حجاب نگاه می کنند که انگار دارای جایگاه و ارزش ذاتی نیست و اهمیت آن صرفا به خاطر مواضع حاکمیت مدنی است.
حجاب باید باعث استتار و عدم جلب توجه شود و صرف پوشاندن نیست که مثلا با یک شلوار ساپورت نیز محقق شود، گاهی مشاهده می شود که بعضی دختران با رفتار های نادرست همین حجاب و چادر را وسیله جلب توجه و عشوه گری قرار می دهند و اینجا است که خلأ عفاف احساس می شود، و متاسفانه این مسئله دامن گیر مردان نیز شده که برای جلب توجه و ارضای عاطفی دست به هر کاری می زنند که ظهور و بروز آن در افراد مختلف است مثال یکی با مو و ریش و دیگری با شلوار فاق کوتاه شرحه شرحه شده و غیره… رنگ مشکی تا وقتی مد باشد خوب و زیبا است ولی به رنگ چادر که می رسد باعث افسردگی است! چادر دست و پاگیر بوده و سلب راحتی می کند اما راه رفتن با کفش های پاشنه ده سانتی نه! اصلا! و این سردرگمی ها حاصل عدم شناخت جایگاه انسانی و تعریف نادرست ارزش ها می باشد.