چند باور و تصور غلط در مورد دشمن وجود دارد که اجمالا به آنها خواهیم پرداخت

۱- دشمن موجودی خارجی می باشد؛ حال می خواهد خارج از مرزهای یک کشور باشد و یا خارج از خانه و کاشانه ما. . .

۲- دشمنان همیشه برخوردی خشن با ما دارند و دائما نسبت به ما عبوس و پرخاشگر هستند . . .

۳- پوشش ظاهری دشمنان کاملا متضاد با فرهنگ و باور های ما بوده و در نقطه مقابل قرار دارد . . .

۴- دشمنان ما از ابتدای خلقتشان دشمن ما بوده اند و از ما یا منسوبین ما نیستند . . .

۵- دشمن باید مسلح به سلاح گرم و یا سرد باشد و گر نه دشمنی نمی تواند بکند . . .

نکاتی که خدمت شما عرض کردیم مشتی از خار بود اما برای این بحث کفایت می کند، گر چه نکات مذکور در موارد خاص می تواند درست باشد اما حرف بنده این است که این ها قاعده نیستند!

چرا؟ چون فردی می تواند فاقد همه ویژگی های فوق بوده اما خطرناک ترین دشمنان نسبت به ما باشد، بله خطرناک ترین و این امر محقق نمی شود مگر در پوشش مکرآلود نفاق، همان نفاقی که کمر اسلام را شکسته و خنجر خیانتش تا دسته در سینه مسلمین نشسته است.
تاریخ پر است از اشعث ها و اشعری ها و این ساده لوحان هستند که زمینه ساز قدرت گرفتن این منافقین می باشند، البته  کم نبوده اند افرادی که از ابتدای خلقت بسیار ظلم ستیز و ضد اشرافیت و سلطه گری بوده اند اما این دو ویژگی ارزشمند و مهم اگر در مدار ولایت ولی خدا قرار نگیرد به فساد عقیده و انحراف اجتماعی کشیده خواهد شد که بارزترین مصداق این گروه در تاریخ، خوارج یاغی بوده اند که حرف حق می زدند و اراده باطل داشتند.

نکته : رذل ترین افراد کسی است که لبخند روی لب و خنجر در آستین داشته باشد و با سوء استفاده از نجابت افراد، سر سفره آن ها نشسته و سودای خیانت در سر بپروراند، و اینجا است که امیر المومنین (ع) در مورد منافقین چنین می فرمایند:  دشمنانی بدون بازگشت:« اگر با این شمشیر بر بن بینى مؤمن زنم که با من دشمنى ورزد دشمنى نخواهد کرد. و ( لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی‏ … ) اگر تمام جهان را در کام منافق ریزم که مرا دوست بدارد دوست نخواهد داشت. [نهج البلاغه، حکمت ۴۵]

در تاریخ معاصر ما نیز کم نبودند افرادی که زیر عمامه و عبا قداستی برای خود تراشیده و دنبال هوای نفس و استفاده ابزاری از دین بوده اند، چگونه می شود کوی دانشگاه ۷۸ و فتنه ۸۸ را فراموش کرد؟ فتنه هایی که وقتی سر نخ ها را دنبال می کنیم نهایتا به عمامه روحانی نمای منافقی می رسیم که خون به دل زعیم بزرگوار شیعه کرده و همواره با تبختر و تکبر کام ملت را تلخ نموده است.