اسلام ناب یعنی تبشیر و انذار، خوف و رجاء، جاذبه و دافعه، قاطعیت و تساهل، شدّت و رحمت، دفاع و حمله در یک منظومۀ تنیده در هم...
هر کسی فقط بر یک طرف اصرار داشت قطعاً منحرف است لذا همواره مراقب متحجرین خشک مقدس و التقاطی‌های فانتزی و صورتی باشید.
فعلاً گفتمان تفریط غالب است، نـه افراط!
نوشته پر اتهام و هتاکانه اخیر آقای حسین قدیانی را چند بار با دقت خوانده و بررسی کردم، حجم اتهامات و توهین‌ها حقیقتاً یاللعجب داشت! اما با توجه به شناختی که از وی و مواضع و اقداماتش در گذشته داشتم مفاد نوشته خیلی برایم
کسی که از فرزند شهید بودنش سپر و چماق درست کرده بود و به صغیر و کبیر و زمین و زمان می‌تاخت، بالاخره نقاب از چهره افکند.
هتاکی آقای حسین قدیانی به علامه مصباح نمونه‌ای از یک اوردوز ناشی از التقاط بود که امیدوارم مسئولین نورچشمی پرور را بیدار کرده باشد.
جریانات مطرح سیاسی کشور که غالباً اتاق فکر و عملیات آنها در تهران است همواره به این مهم التفات داشته‌اند که بدون اتکاء به قم و دست و پاکردن یک عقبه تئوریک دینی نمی‌توانند قد علم کرده و در سپهر سیاسی کشور دوام توأم