سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

حکم ارتداد امام خمینی(ره) در خصوص سلمان رشدی و دستور قتل وی، در سیاست و حکمرانی کاملاً عادی است.
همۀ حکومت‌ها، کشورها و جوامع برای دنیای مادی خود، خطوط قرمزی دارند که اگر کسی از آن عبور کند وجودش را برای جامعه خطرناک می‌دانند و معدومش می‌کنند...
لکن فهم اهمیت خطوط قرمز معنوی برای کسانی که غرق در ماتریالیسم و بحران معنویت هستند خیلی سخت است.

علم و تقوای فردی بدون داشتن بصیرت و شجاعت هرگز به فعلیّت اجتماعی نمی‌رسد، امتداد نمی‌یابد، گفتمان ساز و جریان ساز نمی‌شود و البته پایدار نیز نمی‌ماند.

صفات ویژه‌ای که امام خمینی(ره) را از سایرین متمایز می‌کند بصیرت و شجاعت ایشان بود... وگرنه در عصر ایشان عالم و زاهد و فقیه و عارف و غیره کم نبوده‌اند...

ماجرای فلسطین صرفاً مقابله با اشغالگری یک رژیم جعلی غاصب نیست بلکه مسئله فلسطین لبۀ درگیری جبهه توحید با طواغیت زمان اعم از نظام سلطه و دول مستکبر است.
 لطفاً به بیانات امامین انقلاب اسلامی در خصوص جایگاه  قدس شریف و فلسطین در معادلات آخرالزمان و عقبه و حامیان رژیم جعلی و غاصب اسرائیل بیشتر دقت کنیم.

امام خمینی کبیر(ره):

«این انقلاب باید زنده بماند، این نهضت باید زنده بماند و زنده ماندنش به این خون‌ریزی‌ها است.

بریزید خون‌ها را، زندگی ما داوم پیدا می‌کند. بکشید ما را، ملت ما بیدارتر می‌شود... ما از مرگ نمی‌ترسیم...»

دشمن زمانی دست به ترور مجاهدین مخلص می‌زند که دیگر عاجز و ناتوان شده و حریف منطق و تبیین نمی‌شود.

تلقی عمومی و حتی برخی نخبگان بر این است که امام خمینی کبیر(ره) در حوزه نظام سازی و حکمرانی صرفاً احیاگر اسلامیت آنها بوده‌اند،

در حالی که امام خمینی کبیر(ره) علی رغم احیاء اسلامیت با محوریت ولایت مطلقه فقیه، احیاگر بی بدیل جمهوریت و مشارکت دادن مردم در نظام سازی و حکمرانی نیز هستند،

که متأسفانه کمتر به آن توجه می‌شود.