اخلاق اسلامی هرگز حقیقت و عدالت را نقض و تخطئه نمی‌کند لذا آن اخلاقی که رعایتش موجب کتمان حقیقت و ذبح عدالت شود اساسا اخلاق اسلامی نیست!
رعایت مصلحت هم اخلاقی عمل کردن به معنای عبور از حقیقت و عدالت نیست بلکه به معنای ترجیح اهم بر مهم است و تشخیص مصلحت هم بصیرت می‌خواهد!
مواضع و عملکرد یک انقلابی همواره معطوف بر این است که شیب تحولات را به سمت ایجاد بسط ید برای ولی جهت اخذ و اقامۀ حقیقت و عدالت متمایل کند،
اما مواضع و عملکرد یک غیر انقلابی غالباً معطوف بر این است که تن به تحولات تحمیلی دشمن داده و ولی را ناگزیر و در شرایط اخذ طرف مصلحت قرار دهـد!
جریان التقاطی موسوم به صورتی با همۀ کم رنگی‌اش خسارت‌هایی می‌تواند بزند که جریان‌های سیاه و سبز و بنفش با همۀ پر رنگی‌شان نتوانستند بزنند.
گفتار و کردار و رفتار التقاطی مخلوطی از حق و باطل است لکن در نهایت حقیقت و عدالت را به مسلخ فساد و ظلم برده و یقین را به حیرت مبدل خواهد کرد.
مسیر حقیقت و عدالت هزینه دارد! اما ترسوها همواره پدیده‌ها را به گونه‌ای فهم و تحلیل کرده و تصمیم می‌گیرند تا از هزینه دادن بپرهیزند!
ناگفته نماند که منظور از هزینه، سختی‌ها و چالش‌های طبیعی راه است نه به اصطلاح هزینه تراشی نابجا که از روی عدم تأمل و تدبیر باشد.
حقّ و حقیقت اگر با شجاعت و صراحت و صدای رسا بیان نشود و برعکس با ترس و کنایه و صدای خفته بیان گردد مخاطب را در حق بودن سخن به شک و تردید می‌اندازد!
برخی از مسئولین و انقلابی‌ها و غیره به گونه‌ای و با لحنی از جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند که انگار ریگی به کفش نظام هست! و گویا ما در صدد توجیه و ماله کشی هستیم!
در فضای مِـه آلود فتنه، صراحت، چراغ مِـه شکن است...