«آماج قطعی سرکوب و مجازات عادلانه»؛ امـر ولـی، مطالبۀ مردم و راهبرد اصلی مقابله با دشمنی مستمر، جنایات ظالمانه و ضامن امنیت است.
بریده باد زبان و شکسته باد قلمی که در هنگامۀ انتقام و پاسخ سخت با لاطائلات و اباطیل ذهن مردم را مشوش و تیغ سلحشوران را کـُنـد بکند.
علامۀ مصباح و سردار سلیمانی سوای ویژگیهای مشترکی که دارند دو شباهت آنان قابل تأمل است! اولی ولایتمداری و دومی سرنوشتشان!
علامۀ نظریهپرداز که همواره هدف ترور شخصیت دشمنان و منافقین داخلی بود و هست و سردار شجاع دلی که پیکرش هدف ترور کفار شد!
آری کسی را که حریفش نمیشوند، ترور میکنند!
قبل از ورود به بحث باید عرض کنم که بنده نه کارشناس امنیتی-نظامی هستم و نه به تحولات آشکار و پنهان منطقه اشراف ویژهای دارم لکن به عنوان یک نفر از حامیان جبهۀ مقاومت مختصر عرضی دارم که آن را به اشتراک میگذارم، امیدوارم که مفید فایده باشد...
علامه مصباح و سردار سلیمانی رحمة الله علیهما طوفنده مثل عمار و کوبنده مثل مالک همانند دو لبۀ یک شمشیر هستند که یک لبۀ آن به سمت منافقین و لبۀ دیگر آن به سمت کفّار است و با جهادِ ولایتمدارانه بصیرت و امنیت میآفرینند.
علامه مصباح مرزبان قلمرو عقاید و ارزشهای ناب اسلامی و سردار سلیمانی مرزبان جغرافیای سرزمینهای اسلامی بودند.
سوال؛ چرا حجم و شدت هجوم دشمنان به مرزهای قلمرو اندیشه و معنویات اسلامی هزاران برابر بیشتر و خطرناکتر از هجوم به مرزهای جغرافیای سرزمینهای اسلامی است؟