گرچه بنده با برخی از روش‌های مطالبه‌گری بعضی از دوستان عدالتخواه موافق نیستم و بارها نیز به صورت حضوری و صریح آنان را نقد کرده‌ام...
لکن مواجهه برخی از مسئولین با بعضی از فعالین عدالتخواه را در مقایسه با برخوردی که با دیگر افراد و گروه‌های کذایی دارند، عین تبعیض می‌دانم.
گاهی برخی پیشنهادهای شغلی، کاری و غیره بیش از اینکه فرصت خدمت باشد بیشتر شبیه لقمه‌ای است که قرار است خفه‌ات کند!
به قول شاعر
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست...
گاهی بهانه‌ای است که قربانی‌ات کنند
مجاهدی که جبهه بندی را نشناسد، همواره بازی می‌خورد!
کـار خـوبـه خـدا درسـت کـنـه
وقتی که ما عدالت را مطالبه می‌کنیم به عبارتی خواهان مقابلۀ با ظلم هستیم.
تبیین مفهوم عدل و ظلم و تشخیص مصداق به جای خود لکن در عدالتخواهی یعنی مقابلۀ با ظلم، مقصود مقابلۀ با مفهوم ظلم نیست بلکه مقابله با فاعل ظلم و مصداق آن یعنی فرد یا مجموعۀ ظالم است.
وگرنه جنگیدن با مفاهیم که خطر و هزینۀ خاصی ندارد؛ البته مبارزه با مصادیق ظلم لزوماً جنبۀ سخت ندارد . . .
پای کوبی بعد از مرگ دشمنان در مرام ما نیست اما از به درک واصل شدن یک عفریتۀ جنایتکار قلباً خرسند هستیم.
دوستی و دشمنی ما با دیگران تابع عدل و ظلم است لذا با عدالت پیشگان عالم دوست و با ظلم گستران عالم تا ابد دشمن خواهیم بود، هم قبل از مرگ و هم بعد از مرگ...
مرگ یک ملکۀ بریتانیا در این ایام، آزمون خوبی برای محک سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم مدعیان خواهد بود.
برخی تا وقتی که گرسنه‌اند عدالتخواه هستند! لذا همینکه سر سفره می‌رسند، به واسطه لقمه‌های چرب و نرم و پیاپی دیگر صدایشان درنمی‌آید!
لذا برخی عدالتخواهی را مَقرَ خوبی نمی‌دانند، بلکه آن را صرفاً مَمَر خوبی می‌دانند جهت رسیدن به اهداف و منافع شخصی و جناحی و غیره.