چه کسی فکر می‌کرد روزی یک نفر از اردوگاه اصلاحات برای تأیید چند بد سابقه از رهبری هزینه کند و مجلس به اصطلاح اصولگرا آنان را تأیید نماید!
انقلابیونِ حزب الله همواره خود را فدای رهبری می‌کنند و هزینه می‌دهند نه مثل قماش زرد و صورتی که مدام رهبری را خرج دنیای خود می‌کنند.
وفاقِ مبتنی بر اشخاص و رویکرد سهامداری حزبی که از تناقض‌های نظری نشأت می‌گیرد قهرا به التقاط و استحالۀ عملی نیز منجر می‌گردد.
آقای پزشکیان نیز که در محل نزاع‌ها و واگرایی‌ها به جای تمسک به شاخص‌ها مدام به بیرون از خود ارجاع می‌دهند عملا شقاق می‌آفرینند.
او نیازمند کمک اورژانسی است!
در این روز و ایام اصلا قصد نگاشتن چنین نوشته‌ای را نداشتم لکن در همین مدت بسیار بسیار اندکی که از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم و پیروزی آقای پزشکیان گذشته است برخی از اطرافیان و حامیان آقای قالیباف مطالبی را گفتند و مواضعی اتخاذ کردند که به ناچار و مِن باب صیانت از ساحت حقیقت و مقام عدالت نکاتی را به رشتۀ تحریر درمی‌آورم تا لااقل سیاهه‌ای بماند که به قدر بضاعت مانع از تحریف حقیقت و تضییع عدالت باشد.
آراء غربگرایان، قومیت‌گرایان و امثالهم به کنار... نباید از دستاورد مهم و پیام دقیق و گفتمانی دور اول انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم گذشت.
پیام مهمی که اکثریت غالب بدنۀ اجتماعی پای کار انقلاب صادر کردند این بود که؛ به نسخۀ اصلی گفتمان انقلاب معتقدند نه به نسخۀ التقاطی آن!
حـق نقد عملکرد آقای قالیباف و حامیان او در این انتخابات برای همگان محفوظ است لکن الان وقت آن نیست لذا بماند برای بعد . . .
این هفته با قید اضطرار و فوریت، زمان تبیین گفتمان انقلاب، تبلیغ دکتر جلیلی، نقد لیبرالیسم و افشای خسارات غربگرایان می‌باشد.