سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

تحمیل و مصلحت
وقتی که ماجرای حکمیت و صلح با معاویه به خاطر خیانت و ضعف برخی خواصِ جبهۀ حق به امامین معصوم علیهما السلام تحمیل می‌شود بدانیم که به طریق اولی امکان تحمیل مسائلی خلاف نظر ولی مسلمین و مصالح اولیۀ اسلامی بر ولی فقیه نیز منتفی نیست! صد البته که پذیرش حکمیت و صلح و امثالهم از جانب امامین معصوم علیهما السلام هرگز و ابداً به معنای ضعف و کوتاهی آنان نیست و لعنت بر کسانی که چنین تصور و القاء بکنند! و همچنین ننگ بر کسانی که خیانت و کارشکنی و ضعف برخی خواص جبهۀ حق را تبیین نمی‌کنند و در موسم مقابله آنقدر به نظاره می‌نشینند تا ولی امر مسلمین به جای اخذ پیش‌دستانۀ جانب حقیقت و اقامۀ مُـرّ عدالت، در شرایط بد و بدتری که خروجی فعالیت کفار و منافقین و انفعال برخی خواص و مؤمنین است ناگزیر به أخذ پس‌دستانۀ طرف مصلحت شده و به جای جلب منافع بهتر، درگیر جلوگیری از خسارات بیشتر گردد.

تصمیمات کلان و مهم نظامی-امنیتی مانند اصل جنگ و ترور سران را سیاستمدران می‌گیرند نـه ژنرال‌ها!

سیاستمداران در مصاف‌ها مبتنی بر وضعیت و شرایط کلان سیاسی طرف مقابل اتخاذ تصمیم و... می‌کنند!

قدرت گرفتن جریان ناانقلابی، غربزده و... بزرگترین چراغ سبز برای جرأت پیدا کردن دشمنان است!