مماشات، تسامح، اغماض و حتی رأفت، از یک جایی به بعد خصوصاً از دیدگاه دشمنان خارجی، منافقین داخلی و احمق‌های کف خیابان ضعف و ترس معنا می‌شود!
اگر دشمنان و منافقین و احمق‌ها توهم کنند که نظام و مردم ضعیف شده یا ترسیده‌اند هارتر می‌شوند و هزینۀ این هاری را مردم عادی با خون پرداخت می‌کنند!
حتماً باید تیر به یکی از مسئولین بخورد تا قاطع شوید!؟
وقایع دو ماه اخیر علی رغم همۀ تهدیداتی که داشت و دارد، دو فرصت عالی هم برای نظام و مردم ایجاد کرد.
فرصت ایجاد شده برای نظام شناسایی و شکار کفتارهایی است که در این مدت از لانه‌هایشان بیرون خزیده‌اند.
فرصت ایجاد شده برای مردم نیز شناخت بیش از پیش دشمنان و منافقینی است که ادعای ایران دوستی دارند.
عدم استفاده از فرصت‌ها مساوی است با تقویت تهدیدها!
سختی‌هایی مانند بذل جان و مال و آبرو و همچنین فقر و خون دلِ انقلاب اسلامی را مجاهدین پابرهنه و گمنام می‌کشند اما نام و نان و افتخارش را اغیار مصادره می‌کنند!!!
مجاهدین مخلص که همواره پای این انقلاب خواهند بود؛ اما استمرار این مصادره پنهان و نرم، تقویت جریان نفاق و تضعیف بدنه دلبسته به انقلاب را در پی خواهد داشت.
تلقی عمومی و حتی برخی نخبگان بر این است که امام خمینی کبیر(ره) در حوزه نظام سازی و حکمرانی صرفاً احیاگر اسلامیت آنها بوده‌اند،
در حالی که امام خمینی کبیر(ره) علی رغم احیاء اسلامیت با محوریت ولایت مطلقه فقیه، احیاگر بی بدیل جمهوریت و مشارکت دادن مردم در نظام سازی و حکمرانی نیز هستند،
که متأسفانه کمتر به آن توجه می‌شود.
ایدئولوژی
مفهموم لغوی: ایدئولوژی از نظر ساختار لغوی واژه ای است مرکب از دو جزء « ایده » و « لوژی » که ایده به معنی اندیشه، تصور، عقیده، نظر، آگاهی و . . . آمده است و لوژی که به صورت پسوند امروزه معمولاً به معنی دانش و شناسایی بکار میرود.
مفهوم اصطلاحی: ایدئولوژی به معنای عام مرادف جهان بینی است و مجموعه هایی از رهنمودهای مکتب و انسان را چه در بُعد اندیشه و چه در بخش عمل در بر میگیرد؛ ایدئولوژی به معنای خاص که تنها بخشی از مبانی مکتب را در بر گرفته و ذیل مبانی جهان بینی است به رفتار انسان و دستورالعملها ( بایدها و نبایدها ) مربوط می شود.