یکی از عوامل مهم و مؤثر در تعیین نوع کنش‌گری افراد در جامعه حتی در یک ماجرای واحد، جایگاه افراد است.
در ماجرایی مانند غصب خلافت توسط اصحاب سقیفه، ما دو معصوم داریم لکن با دو روش کنش‌گری متفاوت!
تفاوت وظیفه به معنای تفاوت هدف نیست! بلکه به خاطر تفاوت جایگاه افراد و اقتضائات آن است.
در اصل و افق کنش‌گری باید تابع ولی باشیم، لکن این بدان معنا نیست که وظیفهٔ ما دقیقا مانند ولی می‌باشد.
مثلا وقتی فرمانده می‌گوید:«حمله» سرباز باید حمله را انجام داده و اقامه کند نه اینکه سرباز نیز بگوید:«حمله»!
مسئلۀ مهم این است که برآیند کنش‌های مختلف علی‌رغم تفاوت‌های روشی در یک افق واحد باشد...
واقعا چـرا بسیاری از سلبریتی‌های ایرانی مانند برخی سلبریتی‌های جهانی نسبت به جنایات اسرائیل در غزه موضع جدی نمی‌گیرند!؟
این عدم واکنش برخی سلبریتی‌ها از شدت استعمارزدگی است یا از بغض جمهوری اسلامی! یا از جهالت، یا از کم شرفی و یا از خیانت؟
مرجعیت بخشی به ترسوها و... فساد خیز است..!
اگر حکمرانی تابع یک الگوی انقلابی که شرایط و وضعیت موجود را به سمت اسلامی شدن پیش ببرد نباشد موجب اختلال و بدنامی نظام خواهد شد!
مسائلی مانند FATF پالرمو CFT که تحت اشراف رژیم‌های مستکبر هستند در حقیقت پروژه‌هایی جهت قوام نظام سلطه و ضد استقلال می‌باشند...
مسئولین محترم خصوصا امنیتی! جلوگیری از نوسانات شدید نرخ ارز، قیمت طلا و... که دیگر با صرف جهاد تبیین ممکن نیست، کارشکنی در کار است!
ما که با جهاد تبیین به مقابله با عملیات روانی ضدانقلاب و غربزدگان و صیانت از افکار عمومی مشغولیم، شما با گروگان‌گیران اقتصادی چه می‌کنید؟
در جلسه با یکی از مسئولین انقلابی که در جریان مذاکرات است دو سوال کردم، که پاسخ قانع کننده‌ای نگرفتم!
آیا برای خنثی کردن عملیات رسانه‌ای دشمن بر روی موج این مذاکرات و القای این گزاره به مردم منطقه که «ایران معامله‌گر است و برای منافع خود منافع شما را قربانی می‌کند» تدبیری شده است؟
آیا برای خنثی کردن عملیات روانی و کارشکنی جریان ناانقلابی و غربزدۀ داخلی جهت جلوگیری از «فریب افکارعمومی و گروگان‌گیری اقتصادی برای مصادره و انحراف روند مذاکرات» تدبیری شده است؟
مبادا تمرکز بر جزئیات و حواشی مذاکرات ما را از فرامتن، پیامد‌ها، برداشت دوستان و نقشۀ دشمنان غافل نماید.