روضۀ باز این روزها کوتاه آمدن برخی مسئولین و مدعیان از اصول و ارزش‌هایی است که فاطمیه و عاشورا و... رخ داد تا آنها حفظ شوند.
کوتاه آمدن‌هایی که جریان نفاق و نفوذ و غیر انقلابی را چنان گستاخ کرده است که نقاب افکنده و روز به روز صریح‌تر و وقیح‌تر می‌شود!
آیا کسی آیه‌ای، روایتی، دلیل عقلی یا حتی مستند مجربی مبنی بر اثرگذاری مواجهۀ طنزپردازانه جهت مقابله با ظلم و فساد دارد؟
آیا مواجهۀ طنزپردازانه با ظلم و فساد موجب قبح زدایی از آنها و سست شدن مخاطب در مقابله با ظالمین و فاسدین نمی‌شود؟
پرسش‌هایی جهت تـأمل، گفتگو، اصلاح و پیشرفت
نیروی انتظامی و گشت ارشاد و امثالهم برای جلوگیری فیزیکی از اشاعۀ فساد و فحشا و... است نه نهادینه کردن حجاب و عفاف و فرهنگ‌سازی.
کسانی که در نهادینه کردن فکری فرهنگی حجاب و عفاف و سیاستگذاری درست فرهنگی کوتاهی کرد‌ه‌اند دغدغه‌شان شده تحدید نیروی میدانی!
تکه چوبی که شهید یحیی سنوار در حالی که مرگ را به بازی گرفته بود به سمت پهپاد اسرائیلی پرتاب کرد همچون تیری از لنز دوربین عبور نمود و بر قلب ترسوی غرب وحشی نشست! همان غرب بی قهرمانی که به خاطر فقدان قهرمان‌های واقعی در تمدن خود همواره در هالیوود و امثالهم دست به خلق قهرمان‌های پوشالی مانند سوپرمن، بت‌من، اسپایدرمن و غیره بر روی پردۀ سینما می‌زند تا شاید خلاء بزرگ و عمیق قهرمانی تمدنش را پر کند.
پارتنر، دیت، شوگرمامی، اکس، شوگرددی، رل، کراش و... کاغذ کادوهایی واژه‌ای هستند که بر روی معانی فسادانگیز و فحشاخیز کشیده شده‌اند.
آری نبرد با حق و عدل و پاکی از جنگ شناختی و تحریف و استحالۀ واژه‌ها و معانی آغاز و با به مسلخ بردن ارزش‌ها و رقم زدن شقاوت‌ها اوج می‌گیرد.