جنگ‌ها دردهای زایمان تاریخ هستند که زیر و زبر کنندهٔ دول و ملل و حتی تمدن‌ها و امت‌ها می‌باشند.
اینکه مولود جنگ برای طرفین چه خواهد بود شدیدا به پیروی مردم و خواص از رهبرشان بستگی دارد...
اقتضاء نزدیک قله بودن تیز شدن لبه‌های درگیری و باریک شدن مرزهای صعود و سقوط است!
این اتحاد و انسجام ملی علیه دشمنان پیامد جنگ تحمیلی می‌باشد نه نتیجهٔ مذاکره و کرنش، پس با مذاکره و کرنش آن را خراب نکنید!
اگر از عوامل داخلی و خارجی که جنگ را با این سرعت، شدت و مدل به ما تحمیل کردند غافل شویم، این وحدت و امید هم آسیب خواهد دید!
پلـک زدن ممنوع! دست به ماشه باید بود!
می‌گفتند که با خط مذاکره مخالفت نکنید، این کار برای گرفتن بهانه از دست دشمنان، مغرضان و جاهلان داخلی و همراه کردن بی‌طرفان است...
بسیار خب! حالا اگر با مذاکره و دیپلماسی چوب لای چرخ حرکت جهادی میدان کردند چه؟ همان کاری که در ۵۹۸ و سعدآباد و برجام و... کردند و...
آنهایی که واقعا خواب بودند! دیگر بعد از ترور شهید هنیه آن هم فردای تحلیف ریاست جمهوری در قلب تهران! إن شاءالله که بیدار شده‌اند...
اما آنهایی که بعد از حملهٔ آمریکا همچنان ساز مذاکره با مستکبرین را کوک می‌کنند! خودشان را به خواب زده‌اند تا بلاهت یا غرض‌شان را بپوشانند!
می‌گویند: دیدید که مذاکرهٔ غیر مستقیم به نفع ما شد و الان کسی نمی‌تواند برای حمله به اسرائیل به ما انگ جنگ طلبی بزند!
می‌گوییم: این که گفتید، پیامد غیر مستقیم خارج از ارادهٔ شما بود... لطفا از نتیجهٔ وعده دادهٔ مذاکره(جلوگیری از جنگ) بگویید!
پیامد را به اسم نتیجه مصادره نکنید!