سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

جریان انقلابی در عراق و افغانستان مانند لبنان و یمن آنگونه که باید دارای گفتمان واحد و رهبری تشکیلاتی و در کل سامان یافته نیست.

به همین خاطر است که قومیت گرایی در افغانستان و عشیره گرایی در عراق بستری برای ماجراجویی طالبان و امثال مقتدی صدرها می‌شود.

در فضای افغانستان با دو جبهه بندی مواجه هستیم که یکی(طالبان) ریشه در استبداد و دیگری(احمدمسعود) امید به استعمار(دول غربی) دارد.

ما در این جبهه بندی فتنه خیز طرفدار مردم مظلوم افغانستان(اقوام مختلف) هستیم، مردمی که سالها قربانی استعمار و زخمی استبداد هستند.

افغانستان سوریه نیست، طالبان هم داعش نیست و اصلاح طلب‌ها هم نگران و مدافع مردم افغانستان نیستند؛

اما آمریکا هنوز آمریکا است و جمهوری اسلامی هم جمهوری اسلامی است؛

لذا هر کسی در منطقه فتنه انگیزی کند و یا بخواهد به مردم بی گناه ظلم کند گردنش را خواهیم شکست.

سکوت و انفعال شدید رسانه‌های رسمی کشور در خصوص وقایع و حوادث این روزهای افغانستان در حالی که رسانه‌های غربی و ضدّ انقلاب در حال عملیات رسانه‌ای و روایت سازی در راستای ایجاد اختلاف و جنگ داخلی در افغانستان هستند، خطا و اشتباهی راهبردی است.