در صورت صحت اصالت استوانۀ منشور کوروش که برخی کارشناسان معتقدند که هر دوی آنها یعنی هم شخصیت کوروش و هم منشور استوانه‌ای منتسب به او جعلی هستند نباید مفتخرانه آن را قدیمی‌ترین و اولین منشور حقوقی نامید! می‌پرسید چرا؟

چون به ادعای مدعیان، استوانۀ منشور کوروش متعلق به حدود 2500 سال پیش است اما ستون قانون حمورابی به تأیید مورخان متعلق به حدود 3750 سال پیش می‌باشد! ضمناً قوانین ستون حمورابی بسیار فنی‌تر و مفصل‌تر از استوانۀ کوروش است.

از کوروش و هخامنشیان بسیار شنیده‌اید چون رسانه‌های جریان سلطه بهترین شمشیری که برای تاختن به جریان تمدن نوین اسلامی در ایران یافته‌اند ساختن و برانگیختن احساسات ناسیونالیستی متکی به باستان گرایی غلو شده و تحریف آمیز است.

اما حمورابی و امپراتوری بابل کهن؛ حمورابی ششمین پادشاه امپراتوری بابل کهن بود که در بین النهرین یعنی عراق کنونی حدود 4000 سال پیش حکومتی قوی داشته و ستون قانون حمورابی نخستین سند حقوقی می‌باشد که اعلان عمومی شده است.

بگذریم از تمدن مصر باستان که متعلق به حدود 5000 سال پیش است! غرض نگارنده از توجه دادن به این مسئله این است که قدمت تاریخی داشتن به تنهایی موجب افتخار نیست! بلکه حق طلبی، عدالت گستری و هدایتگر بودن تمدنی مایۀ افتخار است.

ناگفته نماند که همۀ اولین‌های متعالی و مترقی متعلق به پیامبران الهی بوده است. حواسمان به اراده‌های پشت‌سر برجسته‌سازی برخی مسائل باشد.