سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

منافق کسی است که تظاهر به تدیّن می‌کند اما اعتقاد قلبی به آن ندارد؛ زمانی منافق تظاهر به تدّین می‌کند که قدرت در دست مؤمنین باشد لذا با تظاهر ادامۀ حیات می‌دهد...!
اساساً در زمان قدرت و حکومت مؤمنین جریان نفاق فعال می‌شود وگرنه در حکومت فاسقین که نفاق معنا نمی‌دهد؛ اگر منافقین سریعاً افشا نشوند قدرت را خواهند گرفت...

سختی‌هایی مانند بذل جان و مال و آبرو و همچنین فقر و خون دلِ انقلاب اسلامی را مجاهدین پابرهنه و گمنام می‌کشند اما نام و نان و افتخارش را اغیار مصادره می‌کنند!!!
مجاهدین مخلص که همواره پای این انقلاب خواهند بود؛ اما استمرار این مصادره پنهان و نرم، تقویت جریان نفاق‌ و تضعیف بدنه دلبسته به انقلاب را در پی خواهد داشت.

وقتی از اغتشاشات 88 با عنوان فتنه یاد می‌کنیم ممکن است برخی تصور کنند که ماجرای فتنه 88 یک حادثه خلق الساعه و اتفاقی بوده که بعد از انتخابات متولد شد!

در حالی که فتنه 88 یک کودتای از پیش طراحی شده و نتیجه دسیسه‌های فراوان داخلی و خارجی بود که صرفا به بهانه انتخابات سال 88 وارد فاز علنی و عملیاتی شد.

ماجرای تروریستی قندوز و خفقان سینه چاکان مداخله نظامی ایران در افغانستان به خوبی نشان داد که غربگرایان داخلی اساسا با تفکر و موضع مستقل بیگانه‌اند و جهان را از دریچه و با عینک رسانه‌های معاند و ضد انقلاب می‌بینند و مواضع خود را نیز با آنها تنظیم می‌کنند.

امام حسین ع توسط کفار به شهادت نرسید بلکه توسط منافقین به شهادت رسید. همچنین سایر اهل بیت!

نفاق همان کفر است منتها پنهان...به همین دلیل است که مردم بیشتر فریب منافقین را می‌خورند تا فریب کفار و دشمنان علنی را.

تأمل بر روی این نکته و تحلیل آن ما را بس...