کسی که در این شرایط منطقه و کشور با مدل معرکه گیری مبتذل به نقد نیروهای انقلاب(ولو نقد وارد باشد) به صورت علنی و مکرر دامن می‌زند!
یا نقص بینشی دارد و یا غَشّ گرایشی، به عبارت ساده یا دچار اختلال در تعقل است و یا انحراف در نیت! که بر چنین کنشی تمرکز و اهتمام دارد..!
گاهی ما به جای کنشگری در ورطۀ واکنشگری می‌افتیم! به عبارتی همواره مشغول حل مسئله‌های تحمیلی دشمن هستیم نه طرح ایجابی خودمان.
واکنش، لازم اما اصل بر کنش است؛ چون کنشگر، مسئله سازی، جهت دهی و کنترل می‌کند لذا همواره یک قدم جلوتر از واکنشگر خواهد بود.
اساتید انقلابی علوم سیاسی! لطفاً در کنار اهتمام به امور دانشی، کنشگری عملی و رسانه‌ای خویش را افزایش دهید؛ سکولارها، غربگرایان و برخی از سیاسیون با مواضع و عملکرد غـلـط خود مشغول بی اعتماد کردن افکار عمومی و حتی جامعه نخبگانی نسبت به دستاوردهای علمی شما در حوزۀ حکمرانی اسلامی هستند.