یکی از تفاوت‌های مهم جنگ سخت و نظامی با جنگ نرم و شناختی این است که جان‌باختگان و مجروحین جنگ سخت و نظامی موجب امنیت و هدایت و مایۀ افتخار و عزّت جامعۀ خود می‌شوند.
اما خودباختگان و مرعوبین یا به عبارتی مسخ شدگان و فریب خوردگان جنگ نرم و شناختی موجب نا امنی و انحراف و مایۀ ذلّت و ننگ جامعۀ خود می‌شوند.
نظام آنقدر شرف دارد که اشتباه یک نیروی جزء خود را در ماجرای هواپیمای اوکراینی با بیش از 170 نفر تلفات را گردن می‌گیرد و مسئولیت آن را می‌پذیرد.
اکنون سوال ما از مخالفین این است که؛ نظام جمهوری اسلامی چرا باید از پذیرش تهمت دشمنان در خصوص کشتن چند نفر محدود هراس داشته باشد!؟
ای کافرین و منافقین! هرگز ما را به کیش خود مپندارید.
یکی از سختی‌های مواجهه با وقایع و حوادث اخیر، مقابله با منافقین رخنه کرده در میان خواص و احمق‌های رسوب کرده در میان تودۀ عوام می‌باشد.
منافقین همواره، اراده‌ها را سست، مردم را مردد و دشمن را امیدوار می‌کنند و احمق‌های متوهم نـیـز همواره آتش بیار معرکه در کف خیابان می‌شوند.
دشمن هم مرتب برای این دو، قلاده و پالان مهیا می‌کند!
مماشات، تسامح، اغماض و حتی رأفت، از یک جایی به بعد خصوصاً از دیدگاه دشمنان خارجی، منافقین داخلی و احمق‌های کف خیابان ضعف و ترس معنا می‌شود!
اگر دشمنان و منافقین و احمق‌ها توهم کنند که نظام و مردم ضعیف شده یا ترسیده‌اند هارتر می‌شوند و هزینۀ این هاری را مردم عادی با خون پرداخت می‌کنند!
حتماً باید تیر به یکی از مسئولین بخورد تا قاطع شوید!؟
روی فرشی که تارش اصول‌طلبی و پودش اصلاح‌گرایی است نماز نخوانید و به قالیبافش هم اقتدا نکنید! و تا حقیقت تحریف و اقامۀ عدالت قضا نشده فوراً چفیه‌ای را سجاده و به سیدعلی اقتدا کنید.
گویا برخی بنا دارند که با رفع فیلتر از شیپورهای جنگی دشمن به مواضع مشتری پسند خود ضریب بدهند تا شاید با فروش کپک جو به مردم خودشان گندم ری بخرند!