سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

نوشته پر اتهام و هتاکانه اخیر آقای حسین قدیانی را چند بار با دقت خوانده و بررسی کردم، حجم اتهامات و توهین‌ها حقیقتاً یاللعجب داشت! اما با توجه به شناختی که از وی و مواضع و اقداماتش در گذشته داشتم مفاد نوشته خیلی برایم

کسی که از فرزند شهید بودنش سپر و چماق درست کرده بود و به صغیر و کبیر و زمین و زمان می‌تاخت، بالاخره نقاب از چهره افکند.

هتاکی آقای حسین قدیانی به علامه مصباح نمونه‌ای از یک اوردوز ناشی از التقاط بود که امیدوارم مسئولین نورچشمی پرور را بیدار کرده باشد.

وقتی از موفقیت یک فرد یا مجموعه‌ای سخن به میان می‌آید، نمونه‌هایی برشمرده می‌شوند و مورد تحسین عام و خاص نیز قرار می‌گیرند اما غالباً چند چیز مورد غفلت قرار می‌گیرد که اگر این چند چیز را در ارزیابی‌ها برای تعیین و انتخاب افراد و

استقبال خوب مردم از طب اسلامی و سنتی موجب طمع عده‌ای سودجو شده که فقط به فکر پول و کاسبی هستند و باعث خدشه به اعتبار این طب و اساتید واقعی آن شده‌اند.

‌دلسوزان این حوزه اگر تدبیری نکنند، کاسبان طب همه دستاوردها و رشته‌های آنها را پنبه خواهند کرد!