نوشته پر اتهام و هتاکانه اخیر آقای حسین قدیانی را چند بار با دقت خوانده و بررسی کردم، حجم اتهامات و توهین‌ها حقیقتاً یاللعجب داشت! اما با توجه به شناختی که از وی و مواضع و اقداماتش در گذشته داشتم مفاد نوشته خیلی برایم

جای تعجب نداشت، چون این اقدام شنیع را یک اُوردوز ناشی از التقاط می‌دانم و معتقدم نوشته‌ای که به معنای تمام کلمه یک فحش‌نامه تمام عیار است اساساً جای پرداختن منطقی و نقد ندارد. آن هم توهین‌هایی که ریشه در حب و بغضی سطحی و ناشی از بازی خوردن‌ها در شطرنج سیاست و اتهاماتی که ریشه در عدم مطالعه دقیق مبانی و معارف اسلام و تاریخ معاصر دارد؛ بر آن دو ریشه مذکور اضافه کنید شاخ و برگ مزاجِ ژورنالیستی، هیجانی و ذوقی جناب قدیانی را که موجب کثیفی دوات و اعوجاج قلمش شده است. وقتی به سابقه آقای قدیانی نگاهی می‌اندازیم انگار هرجایی که ایشان قدم گذاشته باد شدید بوده و میله پرچم سست، چرا که بیرقشان اهتزاز در همه جهات را تجربه کرده است!

آقای قدیانی، فارغ از درست و غلط بودن ادعاهایتان در نوشته اخیر باید عرض کنم که آیا واقعاً ادبیات و کلمات استخدام شده در این نوشته که شما آن را خطاب به ولی امر مسلمین جهان نوشته‌اید و ایشان را در جای جای نوشته خود مورد خطاب قرار داده‌اید در شأن امام مسلمین می‌باشد؟ آیا کسی حتی با برادر کوچکتر خویش چنین سخن می‌گوید که شما با ولی جامعه سخن گفته‌اید!؟ هتاکی و تهمت به کسی که ولی امر مسلمین امام خامنه‌ای(مدظله) او را پر کننده خلأ علامه طباطبایی و شهید مطهری برمی‌شمارند و می‌فرمایند؛«بنده به ایشان(علامه مصباح) به عنوان یک فقیه، فیلسوف، متفکر و صاحب‌نظر در مسائل اساسی اسلام ارادت قلبی دارم» چه معنایی می‌دهد؟ مخصوصاً وقتی که فرد هتاک و اتهام زننده ادعا می‌کند که عاشق و پیرو رهبری نیز می‌باشد!؟ این تعارض فهم و موضع مرید و مراد را چگونه باید حل کرد!؟

و اما مسئله و سوالی مهم؟ آیا اگر کسی غیر از آقای حسین قدیانی، مثلاً یک فرد معمولی که فرزند شهید نبوده و نورچشمی و مورد حمایت و عنایت برخی از پدرخوانده‌های عالم سیاست نمی‌باشد فقط یکی از تهمت‌ها و توهین‌هایی را که آقای قدیانی به علامه مصباح(ره) کرده بود را به یکی از علما و مراجع می‌کرد و آن را علنی در فضای اینترنت منتشر می‌نمود چه اتفاقی برایش می‌افتاد؟ آیا مسئولین خصوصاً اصولگرایانشان با همه فعالان رسانه‌ای مثل آقای قدیانی برخورد می‌کنند؟ آیا چون آقای قدیانی روزگاری مدافع سینه چاک برخی سیاسیون بوده و جریان و سران اصلاحات را به باد انتقاد می‌گرفته برای وی مصونیت ایجاد کرده است که به خود جرأت می‌دهد که به هرکسی که می‌خواهد تهمت بزند و هتاکی کند؟ اگر همان ایام بزرگترهای آقای قدیانی به وی تذکر می‌دادند که عزیزم؛ کسی که ادعای انقلابیگری دارد باید در نقد دشمن و منافق نیز انصاف را رعایت بکند؛ امروز شاهد این دست تهمت و هتاکی‌ها از جانب ایشان آن هم نسبت به علامه‌ی مجاهدی که نیاز به تعریف و دفاع نگارنده ندارد نبودیم.

سخنی با خانواده مکرم شهدا؛ آبروی شهدا که بر جریده عالم ثبت است و خدشه بردار نیست لکن باید مراقب بود تا امثال آقای قدیانی با مواضع و عملکرد نادرستشان موجب خدشه به آبروی خانواده مکرم شهدا و فرزندان عزیز آنان نگردد. بر کسی پوشیده نیست که اکثریت غالب خانواده‌ها و فرزندان شهدا همچون شهدایشان با کرامت و شریف هستند. مخاطبین گرامی مبادا حساب سایر فرزندان عزیز شهدا را با امثال آقای قدیانی که از فرزند شهید بودنشان چماق درست کرده و به صغیر و کبیر و زمین و زمان می‌تازند و از نام پدر بزرگوار و شهیدشان نیز سپری برای دفاع از خود ساخته‌اند یکی بکنید. اگر فرزندان و پیروان راستین شهدا از حریم شهدا و خانواده شهدا حراست و حفاظت نکنند برخی افراد صرفاً به خاطر ارتباط خونی و نه اعتقادی با شهدای عزیز، ممکن است که حاشیه‌هایی ایجاد کرده و موجب خدشه به میراث گران‌بهای آنها و انقلاب گردند.

حسین قدیانی اولین نبوده و آخرین هم نخواهد بود و اساساً آنقدر هم مهم نیست که محلی از اعراب داشته باشد، او یک معلول است، معلول. علّت آنانی هستند که با محافظه کاری تمام و دامن زدن بر رانت و قبیله‌گرایی، تفکرات التقاطی را برای دیوار کشی بین جوانان عاشق شعارهای انقلاب و سرچشمه‌های مبانی و معارف اصیل انقلابیگری نشر و نهادینه کردند و به جای تربیت نیرو برای اسلام و انقلاب مشغول تربیت کردن و میدان دادن به دُن کیشت‌هایی شدند تا به جای تبیین ارزش‌ها و ترویج گفتمان انقلاب اسلامی با قلم فرسایی‌های ذوقی عاری از انصاف و منطق، افراد خام را تخدیر و اشخاص پخته را تکفیر کنند. وقتی که پی‌ریزی بنایی درست و اصولی نباشد هرچه بیشتر دیوار و سقف بر روی آن بنا کنیم احتمال فرو ریختنش را بالا خواهیم برد. حزب اللهی‌گری سانتیمانتال و انقلابیگری معرکه‌گیر و شوآف کن که صدای رجز و غرغرش از صدای بیل و قلمی که برای اسلام و انقلاب و مردم می‌زند بلندتر است یا چپ خواهد کرد و یا به راست منحرف خواهد شد.