اگر در قایق بندگی پارو نمی‌زنیم لااقل بادبانش باشیم...
به عبارتی اگر برای زندگی بهتر تلاشی نمی‌کنیم، حداقل با حضورمان در زمان و مکان مناسب، مقدمات دریافت اثر باد موافق را فراهم کنیم.
خسران زده ترین افراد کسانی هستند که نتوانند از نفسِ وجود و حضورشان در مسیر حقیت و عدالت استفاده کنند.
الگونمایی یکی از بهترین روش‌های تبیین ایدئولوژی است چون بخشی از گزاره‌های ایدئولوژیک، انتزاعی و ذهنی هستند و فهم و التفات به کُنه معانی در این قلمرو سخت است.
لذا معرفی الگویی عینی که تجسم یافته و یا حتی مصداق بخشی از یک منظومۀ ایدئولوژیک باشد فهم و الگوبرداری از آن راحت می‌کند.
انسان در سیر رشد فیزیکی خود بعد از پشت سر گذاشتن خرد سالی و وارد شدن به دوران کودکی پا به عرصه ی رشد شخصیتی و شکل گرفتن ابعاد هویتی خود می گذارد، (می دانیم که اتفاق های قبل از این دوره نیز بر شکل گرفتن شخصیت افراد موثر است اما قصد ما پرداختن به دورۀ اکتسابی خود فرد است) در ابتدای امر کودکان بنابر فطرت کمال طلب خود سعی در رشد و متعالی شدن دارند، گر چه شاید خیلی برنامه ریزی شده و برخواسته از اراده و تدبیر نباشد اما بسیار تشنه و جویای حقیقت هستند.
دنیا ما پر است از تمدن ها، فرهنگ ها و آداب و رسوم مختلف و عجیب غریبی که هر یک به نوعی بر خاسته از جهانبینی افراد آن جامعه می باشد؛ در این میان آداب و رسومی هستند که از پشتوانه ی فلسفی قوی و تفکر متعالی بر خوردار می باشند و برخی نیز صرفا یا بر خاسته از سیاست های حاکمیتی برای سرگرم کردن مردم تحت حکومت خود هستند و یا ریشه در عقب افتادگی فکری مردم آن جامعه دارند.
هر عفیفه ای محجبه هست ولی هر محجبه ای عفیفه نیست! عفاف از صفات روحی انسان می باشد که یکی از مواضع تجلی آن حجاب ظاهری است، یکی دیگر از مواضعی که تجلی گاه عفاف و حیا می باشد کیفیت برخورد و رفتار با دیگران، چه مرد و چه زن است؛ صحبت کردن و ارتباط معقول تحت چهارچوب اخلاق و شرع با نامحرم هیچ اشکالی ندارد، به عبارتی دیگر نگاه باید به جایگاه انسانی افراد باشد ولی اگر این نگاه تحت شعاع مسائل جنسیتی قرار بگیرد بستر ساز نفاق در روابط بین انسان ها خواهد شد، به طوری که معیار های احترام به دیگران، ویژگی های جسمی و فیزیکی افراد می شوند نه جایگاه انسانی آن ها، و بازتاب این نگرش در اجتماع باعث استحاله ی ارزش ها خواهد شد به طوری که افراد برای اینکه در جامعه مورد احترام و تکریم قرار بگیرند به ضد ارزش ها و معیار ها ی پوچ روی می آورند و در اینجا است که لباس مارک دار جای تقوا که معیار کرامت انسان ها است را می گیرد.