سُلَّم | نردبان

عقل باید نردبان دل بود

هتاکی اخیر موسوی و لجن پراکنی‌های گاه و بیگاه خاتمی و روحانی و امثالهم به خاطر وقاحت و بی شرفی آنان است.

البته ناگفته نماند که انفعال مدعیان انقلابیگری در برخورد با این خائنین و فقدان قاطعیت مسئولین مربوطه در اجرای عدالت و قانون، بستر ساز این جسارت‌ها و هتاکی‌ها است.
چارۀ کار برخی دُمل‌های چرکی فقط داغ کردن آنها است...

وقتی وضعیت کنونی جمهوری اسلامی را نسبت به آرمان‌هایش می‌سنجیم می‌بینیم که تا وضعیت مطلوب خیلی راه و کار داریم اما وقتی وضعیت کنونی جمهوری اسلامی را نسبت به سایر حکومت‌ها و کشورها می‌سنجیم در مسائل زیربنایی معرفتی که قابل مقایسه نیستیم لکن در مسائل روبنایی هم علی‌رغم همه دشمنی‌ها بسیار پیش رفته‌ایم.

برخی تا وقتی که گرسنه‌اند عدالتخواه هستند! لذا همینکه سر سفره می‌رسند، به واسطه لقمه‌های چرب و نرم و پیاپی دیگر صدایشان درنمی‌آید!

لذا برخی عدالتخواهی را مَقرَ خوبی نمی‌دانند، بلکه آن را صرفاً مَمَر خوبی می‌دانند جهت رسیدن به اهداف و منافع شخصی و جناحی و غیره.

خاتم الانبیاء(ص): عَدلُ سَاعَةٍ خَیرٌ مِن عِبَادَةِ سَبعِینَ سَنَة قِیَامٍ لَیلُهَا وَ صِیَامٍ نَهَارُهَا...

آخرین پیامبر(ص): یک ساعت عدالت بهتر از هفتاد سال عبادتی است که شب‌هایش به نماز و روزهایش به روزه‌ بگذرد...

العدل أقوی أساس / العدل أساس الملک / العدل حیاة الاحکام

حقیقت و عدالت دو مفهوم ارزشمندی هستند که فارغ از قرائت‌های مختلف و یا دلالت بر مصادیق خاص، نفساً در نزد تمام انسان‌های آزاده و سالم نه تنها مقبول و محترم بلکه مقدس می‌باشند آن هم قداستی وجدان فهم و فطرت پذیر...

نگارنده بنای بیان مسئله با نگرش الهیاتی و یا هر نوع ایدئولوژی دیگری را ندارد و صرفاً از منظر وجدان و فطرت به مسئله پرداخته و سخن به بند نوشتار می‌کشد تا شاید چراغی بیافروزد و فضای تاریک و غبار آلودی را که هر گوشه و لحظه‌اش حقیقت و عدالت به مسلخ مغالطات و شبهات می‌روند را به قدر توان روشن کند و موجب جلوگیری از سلاخی حقیقت و عدالت در ظلمات گردد.